چرا لکه ها روی پوست ظاهر می شوند؟

همه چیزهایی که برای درمان و پیشگیری از آنها به بهترین شکل باید بدانید.

لکه های روی پوست هیپرپیگمانتاسیون نامیده می شوند و در نتیجه تولید بیش از حد ملانین (رنگدانه ای که رنگ طبیعی به پوست، مو و چشم می دهد) ایجاد می شوند. سیاه است و می تواند در اندازه و شکل متفاوت باشد. این لکه‌های تیره بیشتر روی صورت، گردن و پشت دست‌ها ظاهر می‌شوند و اینها برخی از دلایل اصلی هستند:

1) قرار گرفتن در معرض نور خورشید

لکه های خورشیدی یا عدسی های خورشیدی در اثر قرار گرفتن در معرض مستقیم و طولانی مدت اشعه ماوراء بنفش ایجاد می شوند.

2) پیری

به اصطلاح "لکه های پیری" بعد از 40 سالگی شایع می شود و به دلیل استرس اکسیداتیو و تغییر در متابولیسم پوست و ملانوسیت ها ایجاد می شود.

فردی که در زیر سایه قرار دارد از خود در برابر نور خورشید محافظت می کند

3) هورمون ها

قرص های ضد بارداری و داروهای خاصی که بر تعادل هورمونی بدن تأثیر می گذارند، می توانند باعث ایجاد لکه های تیره پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید شوند. تغییرات هورمونی در زنان باردار نیز می تواند همین اثر را ایجاد کند و باعث ظهور ملاسما یا "ماسک بارداری" شود.

4) آکنه یا روش های زیبایی:

قرار گرفتن در معرض نور خورشید در مناطقی از پوست که هنوز به دلیل تحریکات، زخم‌ها یا اسکارهای اخیر قرمز هستند، می‌تواند باعث رسوب غیرطبیعی رنگدانه در آن ناحیه شود. به این نوع لکه‌ها پیگمانتاسیون پس از التهاب گفته می‌شود و معمولاً در افرادی که به راحتی برنزه می‌شوند یا آسیب‌های صورت دارند، شایع‌تر است.

1) محافظت در برابر آفتاب:

قرار گرفتن در معرض نور خورشید بر هر نوع لک روی پوست تأثیر می گذارد: یا به طور موقت آن را تیره می کند (کک و مک، خال)، به طور دائم (ملاسما) یا ظاهر آن را روی پوستی که قبلاً بدون لک وجود دارد (لنتیگو یا رنگدانه های پس از التهابی). به همین دلیل، محافظت در برابر آفتاب برای مبارزه یا جلوگیری از لکه های پوستی در همه موارد کلیدی است.

2) کرم ها

تا به حال هیچ راه حل واقعی در بازار وجود نداشت. روش‌های موجود برای درم بی‌اثر یا حتی تهاجمی بودند، اما امروزه برای همیشه تغییر کرده است. پس از 10 سال تحقیق و بیش از 50000 آزمایش مولکولی در آزمایشگاه‌های ما، بیش از 17 ثبت اختراع در سراسر جهان ارائه شده که یک درمان مؤثر و کاملاً ایمن را برای پوست ما ممکن بسازد.برخی کرم ها در سطح سلولی به عنوان یک تنظیم کننده ملانین عمل می کند تا: -تمیز کردن آگلومراهای ملانین موجود: روشن کردن لکه های موجود و کاهش اندازه آنها - تنظیم تولید ملانین جدید برای جلوگیری از تشکیل لکه های جدید.

متخصصین پوست

پوست ما وظیفه تنظیم دمای بدن و جلوگیری از ورود برخی مواد به بدن را بر عهده دارد، بنابراین حفظ سلامت آن و مراقبت صحیح از آن مهم است.

اعتقاد بر این است که با گذشت سالها لکه های پوستی ظاهر می شوند و این نشانه پیری است، اما معمولاً این لک ها به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش ایجاد می شوند.

بوم: نظرسنجی ملی جدید نشان می‌دهد که اصلاحات مالیاتی سر به فلک کشیده، دموکراسی‌ها در رای‌گیری عمومی هجوم آورده‌اند.

لکه های پوستی که در افراد بیشتر دیده می شود

خال‌ها، حاصل غلظت سلول‌های رنگدانه‌دار (ملانوسیت‌ها) هستند، معمولاً شکل دایره‌ای دارند و رنگ متفاوتی با پوست دارند.

کک و مک لکه های قهوه ای کوچکی هستند، یعنی نقاط کوچکی با مقادیر زیاد ملانین که به خورشید واکنش نشان می دهند.

لنتیژین های خورشیدی، لکه های مسطح قهوه ای یا سیاه پوست که با افزایش سن ظاهر می شوند.

عللی که می توانند باعث ایجاد لکه بر روی پوست شوند

سن. یکی از علائم رایج پیری، ظهور لکه‌های کوچک سیاه یا قهوه‌ای در نقاطی مانند گردن، صورت و دست‌ها است.

فتوتایپ یا طبقه بندی نوع پوست. بسته به کیفیت پاسخ فرد به اشعه های خورشید، نوع لکه هایی که ایجاد می شوند خواهد بود.

تنباکو نیکوتین فرآیند رنگدانه شدن پوست را تغییر می دهد و این باعث ایجاد لکه های تیره می شود.

رژیم غذایی نامناسب. بیش از حد یا کمبود برخی مواد مغذی می تواند باعث ایجاد لکه ها شود.

یکی از دلایلی که باعث ایجاد لکه روی پوست می شود، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید است.

قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند بر هر نوع لکه ای تأثیر بگذارد، چه آن را تیره کند و چه ایجاد کک و مک و خال، لکه نیز می تواند به دلیل این قرار گرفتن در معرض دائمی باشد و باعث ایجاد ملاسما شود.

* قرار گرفتن در آفتاب با وجود اینکه هوا ابری است، زیر اشعه ماوراء بنفش است و این تابش طولانی مدت خورشید باعث ایجاد لکه می شود.

ملاسما در اثر نور خورشید ایجاد می شود و دومین علت انجام مشاوره پوست است. این لکه تیره روی صورت، نزدیک گونه ها و پیشانی ظاهر می شود، در دوران بارداری یا یائسگی به دلیل تغییرات هورمونی شایع است. هنگامی که شما برای مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار می گیرید، آنها تمایل دارند بدتر شوند.

ملاسما با نام پارچه ای نیز شناخته می شود، مشخصه آن لکه ها یا لکه هایی است که افراد جوان را با رنگ های روشن درگیر می کند، معمولاً در زنان شایع است، زیرا با عدم تعادل در هورمون های زنانه همراه است و در تماس با نور خورشید لکه هایی ظاهر می شود.

زنانی که در کشورهای دارای آب و هوای گرمسیری یا در طول تابستان زندگی می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که از ملاسما رنج ببرند، اگرچه ممکن است به دلیل سطوح بالای استرس، وراثت، یا عوارض جانبی برخی از لوازم آرایشی/داروها نیز خود را نشان دهد.

برای جلوگیری از ظاهر شدن یا بدتر شدن لکه ها، مراقبت های ضروری ضروری است:

همیشه قبل از خروج از خانه از ضد آفتاب استفاده کنید.

روزانه پوست خود را مرطوب کنید.

از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید خودداری کنید.

لکه های پیری (لکه های پوستی)

علائم و علل

تشخیص و درمان

پزشکان و بخش ها

توضیحات کلی

لکه های افزایش سن روی شانه ها و پشت

لکه های پیری نواحی کوچک، صاف و تیره روی پوست هستند. اندازه آنها متفاوت است و معمولاً در نواحی در معرض نور خورشید مانند صورت، دست ها، شانه ها و بازوها ظاهر می شوند. لکه های پیری را لکه های خورشیدی، لنتیژین های خورشیدی و لکه های خورشیدی نیز می نامند.

لکه های ناشی از افزایش سن در بزرگسالان بالای 50 سال شایع است، اما اگر زمان زیادی را زیر نور خورشید سپری کنند، می توانند در افراد جوان تر ظاهر شوند.

لکه های ناشی از افزایش سن می توانند شبیه توده های سرطانی باشند. لکه‌های سنی واقعی نیازی به درمان ندارند، اما نشانه‌ای از این هستند که پوست در معرض آفتاب زیاد قرار گرفته است و راهی است که پوست برای محافظت از خود در برابر آسیب‌های بیشتر خورشید تلاش می‌کند. به دلایل زیبایی شناختی، می توان آنها را شفاف یا حذف کرد.

شما می توانید با استفاده از کرم ضد آفتاب و دوری از آفتاب به طور منظم از ایجاد لکه های پیری جلوگیری کنید.

لکه‌های ناشی از افزایش سن می‌توانند افراد با انواع پوست را درگیر کنند، اما این لکه‌ها در بزرگسالان با پوست روشن شایع‌تر است. بر خلاف کک و مک که در کودکان شایع است و بدون قرار گرفتن در معرض آفتاب محو می شود، لکه های پیری محو نمی شوند.

لکه های سنی:

آنها مناطق مسطح و بیضی شکل با رنگدانه شدید هستند

رنگ آنها معمولا قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره است

آنها در پوستی که در طول سال ها بیشترین قرار گرفتن در معرض نور خورشید را داشته است، مانند پشت دست ها، پشت دست ها، صورت، شانه ها و قسمت بالای پشت ایجاد می شوند.

آنها از اندازه یک کک مک تا حدود 1/2 اینچ (13 میلی متر) قطر دارند.

آنها می توانند در کنار هم جمع شوند، که باعث می شود بیشتر قابل توجه باشند

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

لکه های پیری نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. از پزشک خود بخواهید لکه هایی را که سیاه هستند یا ظاهرشان تغییر کرده است را بررسی کند. این تغییرات ممکن است نشانه هایی از ملانوم، یک نوع جدی سرطان پوست باشد.

بهتر است هر گونه تغییر پوستی جدید توسط پزشک مورد ارزیابی قرار گیرد، به خصوص اگر لکه ای باشد که:

سیاه است

بزرگتر می شود

دارای لبه دندانه دار است

ترکیب رنگی غیرعادی دارد

خونریزی داره

درخواست مشاوره در کلینیک مایو

علل

لکه های پیری در اثر فعالیت بیش از حد سلول های رنگدانه ایجاد می شوند. اشعه ماوراء بنفش (UV) تولید ملانین را تسریع می کند، رنگدانه ای طبیعی که به پوست رنگ می دهد. روی پوستی که سال‌ها در معرض نور خورشید بوده است، لکه‌های پیری زمانی ظاهر می‌شوند که ملانین به هم چسبیده یا در غلظت‌های بالا تولید شود.

استفاده از لامپ ها و تخت های برنزه کننده تجاری نیز می تواند باعث ایجاد لکه های پیری شود.

عوامل خطر

اگر:

شما پوست روشنی دارید

سابقه قرار گرفتن مکرر یا شدید در معرض نور خورشید یا آفتاب سوختگی داشته باشید

جلوگیری

برای کمک به جلوگیری از ایجاد لکه های پیری و لکه های جدید پس از درمان، نکات زیر را برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض آفتاب دنبال کنید:

از ساعت 10 صبح تا 5 بعد از ظهر از آفتاب دوری کنید. متر و ساعت 2 بعد از ظهر متر از آنجایی که پرتوهای خورشید در آن ساعات قوی‌تر هستند، سعی کنید فعالیت‌های خارج از منزل را برای ساعات دیگر روز برنامه‌ریزی کنید.

از ضد آفتاب استفاده کنید. 15 تا 30 دقیقه قبل از بیرون رفتن، از یک کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) حداقل 30 استفاده کنید. مقادیر زیادی از ضد آفتاب را استفاده کنید، هر دو ساعت یکبار یا اگر شنا می‌کنید یا عرق می‌کنید، آن را تکرار کنید.

تحت پوشش قرار بگیرید. برای محافظت از خود در برابر نور خورشید، لباس‌های تنگ بپوشید که دست‌ها و پاهای شما را بپوشاند، و همچنین یک کلاه لبه پهن بپوشید که از کلاه بیسبال یا گیره محافظت بیشتری می‌کند.

لباس هایی بپوشید که برای محافظت از شما در برابر نور خورشید طراحی شده اند. برای بهترین محافظت به دنبال لباس هایی باشید که دارای فاکتور محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش (UPF) بین 40 تا 50 هستند.

مرتبط:
سوختگی: چه باید کرد؟ چه راهکارهایی؟

لکه های روی پوست صورت و علل آن!

لکه ها و پوست - چرا لکه ها ایجاد می شوند؟

"نقاط" پوست چیست؟

«لکه‌های» پوست آن نواحی هستند که یکنواختی رنگ آن از بین رفته است. در این وبلاگ سعی می کنیم بگوییم کدام یک وجود دارند، چگونه تولید می شوند و چگونه ظاهر پوست را پس از نصب بهبود می بخشیم، اما، قبل از ادامه موضوع، ابتدا از اولین چیز شروع می کنیم و به شما سلام می کنیم. ملانوسیت ها، مسئول رنگدانه دادن به پوست هستند!

ما همچنین به شما خواهیم گفت که کدام محصول و کدام مواد برای درمان آنها مناسب تر است.

ملانوسیت ها چیست؟

به بیان ساده، ملانوسیت ها سلول هایی در پوست و چشم هستند که رنگدانه ای به نام ملانین تولید و حاوی آن هستند. اینها در لایه بینی در اپیدرم یافت می شوند. عملکرد اصلی آن تولید ملانین است که در محافظت در برابر اشعه خورشید (اثرات مخرب اشعه غیریونیزان UV) مهم است. باور نکردنی است که به این شکل فکر کنید، اما به لطف این سلول ها و پیدایش لکه ها، اغلب واکنش دفاعی بدن است. رنگ پوست به فعالیت این سلول ها بستگی دارد. ملانین می تواند یوملانین (رنگ قهوه ای مایل به قهوه ای) یا فئوملانین (رنگدانه زرد مایل به قرمز) باشد.

ملانوسیت ها گرانول های پر از رنگدانه، ملانوزوم ها را تولید می کنند که به کرانوسیت های همسایه منتقل می شوند. این کراتینوسیت‌ها از لایه‌ها بالا می‌روند و به سطحی می‌رسند که قبلاً با ملانین آغشته شده است، که در برابر اشعه ماوراء بنفش محافظت می‌کند و به پوست رنگ مشخص می‌دهد.

رنگ پوست های مختلف، بیش از همه، به میزان فعال بودن این ملانوسیت ها بستگی دارد: نژادهای مختلف انسانی تقریباً تعداد ملانوسیت های مشابهی دارند، اما افرادی که رنگ پوست تیره تر دارند، فعالیت سلولی بالاتری دارند. همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که توزیع این سلول ها یکنواخت نیست، مکان هایی با تعداد بیشتر (مانند صورت یا ناحیه تناسلی) و برخی دیگر با تعداد کمتری وجود دارد که باعث می شود برخی از نواحی کمتر یا بیشتر تاریک شوند.

چه نوع لکه هایی وجود دارد و چرا ظاهر می شوند؟

با پایه‌های علمی پایه که قبلاً ایجاد شده است، می‌توانیم به طور کلی 2 نوع «لکه‌های» پوست را توصیف کنیم: آن‌هایی که به‌وسیله هایپرپیگمانتاسیون  ایجاد می‌شوند (که تیره‌تر از بقیه پوست هستند) و آن‌هایی که به‌وسیله هایپوپیگمنتیشن (که روشن‌تر از بقیه پوست‌ها هستند) ایجاد می‌شوند. پوست).

هیپوپیگمانتاسیون

این نام مکانیزمی است که در آن پوست رنگ کمتری نسبت به محیط اطراف خود دارد یا مستقیماً فاقد آن است.

دو بیماری شناخته شده که با هیپوپیگمانتاسیون مشخص می شوند، آلبینیسم و ​​ویتیلیگو هستند.

آلبینیسم یک بیماری ژنتیکی است که با عدم وجود ملانوژنز نشان داده می شود. این نشان می دهد که ملانوسیت ها وجود دارند، اما آنها قادر به سنتز ملانین نیستند، به طوری که پوست و مو به طور یکنواخت فاقد رنگ هستند.

از سوی دیگر، ویتیلیگو یک بیماری پوستی دژنراتیو است که در آن ملانوسیت‌های فعال می‌میرند (فرضیه‌ها نشان می‌دهند که آنها توسط خود سیستم ایمنی از بین می‌روند). مشخصه آن مناطقی از پوست بدون رنگ است.

هایپر پیگمنتاسیون

 هایپرپیگمانتاسیون پدیده ای است که در آن پوست رنگ تیره تری نسبت به رنگ فیزیولوژیکی پیدا می کند. به طور کلی به صورت لک ظاهر می شود و یکی از دلایل اصلی مراجعه به متخصص پوست و/یا زیبایی برای رفع آنها است.

علل لکه ها چیست؟

هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب:

این ناشی از فرآیندی است که در آن یک ضایعه پوستی وجود داشت و به دلیل تولید بیش از حد ملانین به یک اسکار قهوه ای مایل به قرمز تیره ختم شد.

ضایعاتی که می توانند هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب ایجاد کنند، از زخم های پوستی ساده گرفته تا آفتاب سوختگی و آکنه، متداول ترین دلیل ظاهر شدن آن ها هستند.

مهم ترین نکته ای که باید به آن توجه شود این است که هر چه التهاب بیشتر باشد، شانس تجربه هایپرپیگمانتاسیون التهابی بعد از ضایعه بیشتر می شود، بنابراین از هر عاملی که ضایعه موجود را بدتر می کند، باید اجتناب شود، مانند دستکاری آکنه. متخصصان پوست

تغییرات آشکار شده توسط خورشید:

تابش خورشید باعث تغییر رنگ پوست می شود. برنزه شدن پاسخ زیبایی مورد انتظار پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب است. این یک رنگدانه "تطبیقی" است و یک مکانیسم دفاعی پوست در برابر تهاجم خورشیدی است. به این معنی که وقتی "برنزه" می کنیم، بدن ما در واقع سعی می کند از ما در برابر یک عامل تهاجمی مانند خورشید محافظت کند.

اما وقتی خورشید بیش از یک برنزه یکنواخت ایجاد کند چه اتفاقی می افتد؟ تظاهرات پوستی وجود دارد که به نظر می رسد در اثر آسیب خورشید تقویت می شود، مانند:

 کک و مک: مشخصه آنها افزایش ملانین در اپیدرم است. اندازه آنها کوچک است و در مناطق بدون پوشش در معرض نور خورشید قرار دارند. آنها بیشتر در افرادی با پوست بسیار روشن ظاهر می شوند، به ویژه در دوران کودکی و نوجوانی، حضور آنها توسط عوامل ژنتیکی تعیین می شود.

عدس: عدس شناخته شده ترین از این گروه از "لکه هایی است که از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بیرون می آیند." آنها با لکه های قهوه ای یا سیاه، جدا شده یا گروه بندی شده که می توانند در هر ناحیه ای از سطح بدن قرار گیرند مشخص می شوند. آنها با افزایش تعداد ملانوسیت ها در اپیدرم تولید می شوند و همانطور که گفتیم در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید ایجاد می شوند.

آنها را می توان به 2 نوع تقسیم کرد:

آنهایی که در افراد جوان ظاهر می شوند: اینها رنگدانه های معمولی هستند که به ویژه در بزرگسالان حدود 30 تا 40 سال که از دوران جوانی خود به طور نامنظم در معرض نور خورشید قرار گرفته اند مشاهده می کنیم.

سال ها پیش در مورد مراقبت از آفتاب به این صورت عمیق صحبت نمی شد و حتی از آن به عنوان یک تعریف برای برنزه شدن هر چه بیشتر استفاده می شد، بنابراین بعید نیست دوستانی را بشناسید که طرفدار آفتاب بودند و اکنون این نوع عواقب را متحمل می شوند.

آنهایی که در بزرگسالان یا افراد مسن ظاهر می شوند: به آنها لنتیگوهای سالخورده می گویند (سالخوردگی از «پیری» می آید). مطمئناً بیش از یک بار آنها را در دست و صورت افراد مسن دیده ایم. آنها در افراد بالای 60 سال که سال ها بدون محافظت مناسب در معرض نور خورشید قرار گرفته اند ظاهر می شوند.

ملاسما

این نامی است که به هایپرپیگمانتاسیون صورت قهوه ای روشن یا تیره داده می شود که به آرامی و به طور متقارن ایجاد می شود. در جنس زن غالب است و با عوامل هورمونی - وضعیتی که در دوران بارداری ظاهر می شود و در این دوره به کلواسما معروف است -، لوازم آرایشی، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و تمایلات خانوادگی مرتبط است.

درمان ها و مواد تشکیل دهنده برای درمان لکه ها

اگرچه درمان های متعددی وجود دارد که می تواند ظاهر این لکه های ذکر شده را بهبود بخشد، اما باید به خاطر داشته باشیم که زمان می برد و پوست به آرامی بهبود می یابد، بنابراین باید صبور باشید و به این روند اعتماد کنید.

 چه چیزی می تواند به ما در رفع هایپرپیگمانتاسیون کمک کند؟

PRE-VEN-TION : مانند این، با حروف بزرگ و پررنگ. این جزء اصلی تلاش برای جلوگیری از بروز هایپرپیگمانتاسیون و جلوگیری از پیشرفت آن پس از نصب است. اساساً، مراقبت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. برای این کار سعی می‌کنیم از ساعاتی که خورشید در آن‌ها «قدرت‌تر» است (بین 12 تا 16 ساعت) اجتناب کنیم، از لباس‌های گشاد رنگ روشن که بیشتر بدن را می‌پوشاند و همچنین لبه‌های پهن استفاده می‌کنیم. کلاه و ما از ضد آفتاب استفاده خواهیم کرد. ناگفته نماند که ما به هر قیمتی از آفتاب گرفتن خودداری می کنیم.

لایه برداری شیمیایی : لایه بردارهای شیمیایی، به ویژه آنهایی که از آلفا هیدروکسی اسید (AHA) به عنوان پایه استفاده می کنند، با کاهش لایه قرنیه و تضعیف اتحاد قرنیه، باعث جایگزینی سطحی ترین لایه ها در جایی که لکه های پوستی ته نشین می شوند، می شوند.

به این ترتیب، اجازه می دهد تا هایپرپیگمانتاسیون به تدریج ناپدید شود و یک متحد عالی برای استفاده همزمان از سایر عوامل رنگدانه کننده است زیرا نفوذ آنها را تسهیل می کند.

عوامل موضعی تجویز شده توسط متخصصین پوست:

هیدروکینون : پرکاربردترین و کارآمدترین عامل برای رفع هایپرپیگمانتاسیون. می توان آن را به تنهایی در 2٪ یا 4٪ استفاده کرد و می تواند با عوامل دیگری مانند دگزامتازون همراه شود. چگونه کار می کند؟ مکانیسم اثر هیدروکینون بر اساس تداخل در سنتز ملانین از طریق مسدود کردن تیروزیناز (آنزیمی که مسئول سنتز آن است) است. از آنجایی که این روش کار می کند، رنگدانه ای که ایجاد می کند اثر فوری ندارد و همچنین اثر سفید کنندگی آن تنها تا زمانی که کاربرد آن ادامه دارد باقی می ماند، زیرا از تشکیل ملانین جدید جلوگیری می کند که پس از ترک درمان، مجدداً ایجاد می شود. به روشی جدید سنتز کنید.

بسیار مهم است که این درمان به دقت توسط متخصص پوست دنبال شود، زیرا استفاده نادرست از آن می تواند به پوست آسیب برساند و حتی باعث ایجاد هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب شود.

رتینوئیک اسید : روی DNA سلولی تأثیر می گذارد، تمایز و تکثیر سلولی را تغییر می دهد (به عبارت ساده، محرکی است که گردش سلولی را تحریک می کند)، و همچنین مانند هیدروکینون با مهار ملانین عمل می کند. مانند هیدروکینون، باید با یک متخصص پوست همراه باشد زیرا استفاده نادرست از آن می تواند باعث حساسیت و بدتر شدن پوست شود.

ویتامین C : اغلب همراه با سایر اجزای فعال استفاده می شود. نشان داده شده است که این مشتقات در برابر هیپرپیگمانتاسیون موثر هستند.

به عنوان خط دوم ، آزلائیک اسید (10 یا 20٪)، اسید کوجیک، رسوراترول، آربوتین و عصاره سویا را می توان استفاده کرد.

نیاسینامید را نیز می توان به درمان پایه ما اضافه کرد ، ماده ای که به بهبود بافت پوست کمک می کند: آیا به خاطر دارید که در ابتدای وبلاگ در مورد ملانوزوم ها صحبت کردیم؟ خوب، نیاسینامید دقیقاً با کاهش انتقال ملانوزوم ها - که در ملانوسیت ها یافت می شود - به کراتینوسیت ها عمل می کند و می تواند به طور قابل توجهی هیپرپیگمانتاسیون را کاهش دهد.

نیاسینامید یا همان ویتامین B3 آخرین ماده مراقبت از پوست است که از نظر بالینی ثابت شده است که به جوان تر به نظر رسیدن پوست کمک می کند.

دارای pH خنثی است، یعنی بین 5 تا 6 است، که نشان می دهد برای نوار محافظ پوست خطری ندارد (آن را حفظ می کند).

این ماده ای فعال است که در آب و نه در روغن محلول است، به همین دلیل است که می توان آن را به شکل های سبک بیشتر یافت.

محافظ عملکرد مانع پوست را بهبود می بخشد، از آن محافظت می کند و به آن کمک می کند تا رطوبت را بهتر حفظ کند و از بدن در برابر عوامل خارجی دفاع کند.

ضد پیری: التهاب پوست را کاهش می دهد، واکنش های التهابی سلول ها باعث می شود پوست قبل از زمان خود علائم پیری را نشان دهد. و این است که هر چیزی که پوست ضعیف ما را تحریک می کند، از استرس گرفته تا آلودگی، یک واکنش التهابی ایجاد می کند

لکه ها را کمرنگ می کند. یکی دیگر از ویژگی های ویتامین B3 توانایی آن در کاهش هایپرپیگمانتاسیون است. یعنی لکه ها! آنها را در سطحی سطحی کاهش و شفاف می کند. این بیش از همه در سطح اپیدرم کار می کند، زیرا میزان ملانین را که از ملانوسیت ها به سطح پوست می رود را کاهش می دهد.

ضد باکتری و ضد پیری: به کنترل چربی اضافی، سبوم کمک می کند و دارای خواص ضد التهابی است. ظاهر منافذ را بهبود می بخشد و در نتیجه پوست در بافت آن بهتر به نظر می رسد.

نور پالسی : نور پالس یک تکنیک پیری عکس است که بافت و کیفیت پوست ما را بهبود می بخشد و یک متحد عالی برای کاهش لکه های صورت است.

در مورد درمان عمومی، مهم ترین نکته این است که به یاد داشته باشید که مانع اصلی در مدیریت، عدم پایبندی به درمان است. خیلی به آموزش و اصلاح عادات بستگی دارد.

اما آیا ممکن است لکه پس از درمان بارها و بارها بیرون بیاید؟ بله، اما به محض برطرف شدن، ظاهر آن به این واقعیت پاسخ می دهد که ما یک بار دیگر در معرض برخی از دلایلی قرار گرفتیم که باعث ایجاد هیپرپیگمانتاسیون می شوند.

نمونه های واضح این موضوع می تواند:

فقدان محافظت از نور، به ویژه استفاده ضعیف یا عدم استفاده از ضد آفتاب.

آسیب ناشی از عوامل شیمیایی در ترکیب با قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش: برخی از مواد حساسیت بیشتری نسبت به نور خورشید ایجاد می کنند و در نتیجه یک واکنش پوستی ناخواسته ایجاد می کنند. نمونه بارز آن عطرها یا کرم های درمانی جدید است. لکه هایی که ظاهر می شوند نتیجه هایپرپیگمانتاسیون پس از التهابی است که قبلاً در بالا توضیح دادیم.

شروع داروهای جدید: برخی از داروها "حساس کننده نور" هستند، که توضیح می دهد که چرا قرار گرفتن روزانه یکسان در معرض نور خورشید نتایج متفاوتی ایجاد می کند و لکه هایی روی پوست ایجاد می کند.

به دلیل تروما: هایپرکرومی می تواند قبل از هر زخم پوستی ظاهر شود.

ظاهر همان آسیب شناسی درمان شده: این مورد واضح آکنه است. اگر آکنه دوباره ظاهر شود، می تواند دوباره به نسل یک اسکار هیپرپیگمانته تبدیل شود که به درمان مناسب نیاز دارد.

مرتبط:
کرم های ضد آفتاب و برنزه کننده

لوازم آرایشی برای روشن کردن و جلوگیری از لک

چگونه لکه های پوستی را کاهش دهیم؟

انواع مختلفی از هیپرپیگمانتاسیون وجود دارد : ملاسما و هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب (PIH) . و دو نوع عدسی : یکی به دلیل خورشید ( عدسی خورشیدی ) و دیگری مربوط به سن ( عدسی پیری ). ملانین مسئول همه این علل است که به صورت لکه هایی روی صورت و بدن ظاهر می شود .

هنگامی که اشعه ماوراء بنفش به پوست نفوذ می کند، فرآیندی را آغاز می کند که ملانین تولید می کند و آن را به سطح پوست می کشد و لکه های خورشیدی ایجاد می کند . بنابراین، بهترین محافظت در برابر هایپرپیگمانتاسیون، پرهیز از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید، جستجوی مکان های سایه دار و همیشه محافظت از پوست با استفاده از کرم ضد آفتاب است.

آیا تمام درمان های رفع رنگدانه برای انواع پوست مناسب هستند؟

برای کاهش میزان تغییر رنگی که ممکن است ظاهر شود و از بروز لکه‌ها جلوگیری کند ، متخصصان پوست می‌توانند تعدادی درمان پزشکی را تجویز کنند، از داروهای موضعی و کرم‌های روشن‌کننده گرفته تا لایه‌برداری ، لیزر و نور درمانی .

این درمان های پوستی برای همه انواع پوست و آب و هوا مناسب نیستند و اغلب می توانند واکنش هایی به شکل لکه ها و علائم ایجاد کنند. تحریک و عود لکه های پوستی خطرات اصلی همه درمان ها هستند.

بهترین درمان رفع رنگدانه:

هیدروکینون همراه با هیدروکورتیزون و رتینوئیک اسید برای رفع هایپرپیگمانتاسیون استفاده می شود و در مراحل مختلف چرخه ملانین عمل می کند.

تولید – هیدروکینون تیروزیناز را که آنزیمی مسئول تولید ملانین است، مهار می کند و بنابراین میزان ملانین تولید شده را کاهش می دهد.

التهاب: هیدروکورتیزون یک اثر ضد التهابی برای محدود کردن پاسخ ایمنی پوست و بهبود تحمل آن نسبت به دارویی که استفاده می شود، ارائه می دهد.

از بین بردن: رتینوئیک اسید مشتقی از ویتامین A است که لک ها را روشن می کند و باعث تجدید سلول های پوست می شود، بنابراین سلول های پرپیگمانته با سرعت بیشتری از بین می روند.

رنگدانه پس از سه تا پنج هفته درمان آشکار می شود و حداکثر اثر بین پنج تا هفت هفته قابل مشاهده است . متخصصان پوست به دلیل استرسی که مواد فعال بر روی پوست وارد می کنند، درمان را به بیش از دو ماه دو بار در سال محدود می کنند. تحریکات و حساسیت ها می توانند ظاهر شوند، و همچنین عود، که بزرگترین ناامیدی پس از چنین برگشتی است.

هیدروکینون به عنوان تک درمانی

هیدروکینون را می توان به عنوان مونوتراپی برای هایپرپیگمانتاسیون استفاده کرد، با یک اثر تون تاریک اندکی کمتر مشخص .

اثر رنگ‌زدایی هیدروکینون در سال 1936 زمانی که دانشمند آلمانی اوتل متوجه شد که موهای گربه‌های سیاه با افزودن هیدروکینون به آب آشامیدنی روشن می‌شود، کشف شد. این مولکول از سال 1961 در درمان های درمانی استفاده شده است. از سال 2001 در اروپا، محصولات حاوی هیدروکینون فقط تحت نظارت پزشکی قابل تجویز هستند.

به عنوان یک مهارکننده تیروزیناز، هیدروکینون به تنهایی ممکن است در درمان ملاسما و IPH موثر باشد . هیدروکینون به میزان 2 تا 4 درصد، مقادیر کم در نواحی کوچک، دو بار در روز به مدت سه تا شش ماه استفاده می شود. نتایج بین چهار هفته تا چهار ماه درمان قابل مشاهده است. برخی از عوارض جانبی که می تواند ایجاد کند شامل حساسیت تماسی و تحریک است، بنابراین متخصصان پوست استفاده از آن را به این دلایل محدود می کنند.

لایه برداری برای درمان لکه های پوستی

لایه برداری شامل استفاده از یک ماده شیمیایی روی پوست برای تخریب محدود اپیدرم و لایه های بیرونی پوست برای بهبود برخی اختلالات پاتولوژیک یا زیبایی شناختی، حتی برای از بین بردن لکه های پوستی است .

لایه برداری با اسید گلیکولیک محبوب ترین لایه برداری سطحی است و می تواند برای هایپرپیگمانتاسیون به خوبی کار کند، به جز برای افراد با پوست تیره که در معرض خطر HPI هستند. AHA هیدروفیلیک معمولا استفاده می شود و روی سطح پوست برای کاهش چسبندگی سلول های پوست کار می کند. پوسته پوسته شدن و قرمزی برای یک یا دو روز پس از درمان رخ می دهد که اغلب به عنوان "بثورات" قبل از ظاهر شدن پوست یکنواخت شناخته می شود.

لایه برداری انعطاف پذیری زیادی را ارائه می دهد زیرا غلظت، pH و زمان استفاده قابل تنظیم است. برای یک درمان کامل ضد لک، چهار تا شش جلسه، هر دو هفته یکبار نیاز است.

لیزر بر ضد ملانین و لکه های پوستی

نور پالس شدید (IPL) و لیزر درمانی نیز برای موارد خاص هیپرپیگمانتاسیون وجود دارد.

LPI، گاهی اوقات چراغ قوه نیز نامیده می شود ، برای درمان لکه های پیری روی پوست با هدف قرار دادن ملانین استفاده می شود. اغلب در درمان رنگدانه های اضافی برای انواع ملاسما مقاوم، پوستی یا مختلط موفق است.

درمان‌های لیزری سلول‌های ملانین را در سطح داخل سلولی هدف قرار می‌دهند و باعث التهاب پوستی می‌شوند که می‌تواند به کنترل ملانین و بازسازی پوست کمک کند. عود در هنگام درمان ملاسما شایع است. به عنوان خشم آخر، ممکن است رنگدانه موضعی شبه کانفتی یا هیپرپیگمانتاسیون واکنشی نیز ظاهر شود. پایین نگه داشتن چگالی شار لیزر به محدود کردن عوارض جانبی کمک می کند، اما همچنین به جلسات هفتگی متعددی نیاز دارد که گاهی اوقات حفظ آنها دشوار است.

درمان با لیزر ملانین و لک های صورت

و بقیه سال؟

در بیشتر موارد، درمان‌های رفع رنگدانه برای مدت محدودی در طول سال تجویز می‌شوند تا عوارض جانبی را نیز محدود کنند. خارج از این دوره های کوتاه، بسیاری از بیماران به دلیل موفقیتی که در آرامش پوست خود و جلوگیری از عود لکه های پوستی به دست آمده اند، مایلند درمان خود را تمدید کنند .

5 نوع لکه روی پوست صورت

لکه های تیره روی صورت به دلیل ظاهر ناخوشایندشان بسیار شایع و آزاردهنده هستند. آنها به دلایل مختلف از ژنتیک فردی گرفته تا قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، عدم تعادل هورمونی، پیری پوست یا مشکلات سلامتی ناشی می شوند. آیا می خواهید بدانید چه نوع لکه هایی روی صورت وجود دارد؟

لکه های تیره روی پوست

لکه های تیره روی پوست معمولاً به دلیل توزیع بیش از حد و نامنظم ملانین ایجاد می شوند. از جمله عوامل ارثی یا ژنتیکی مانند کک و مک و خال یا قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه های خورشید مانند عدسی های خورشیدی هستند. علاوه بر این، به دلایل هورمونی مانند ملاسما که رنگدانه های گسترده تری دارد و می تواند بخشی از صورت را بپوشاند. علاوه بر این، اسکارها ، آثار پس از آکنه یا آنهایی که در اثر سایر فرآیندهای التهابی باقی مانده اند نیز رنگ تیره دارند. در بیشتر موارد،لکه های تیره روی پوست هیچ مشکلی برای سلامتی ندارند و معمولاً بدون علامت هستند.

انواع لکه های روی پوست

لکه های سفید روی صورت

نوع دیگری از لکه‌هایی که می‌توانند روی صورت ظاهر شوند، لکه‌های سفید روی صورت و همچنین در سایر قسمت‌های بدن هستند. آنها معمولاً نتیجه عفونت های قارچی مانند کچلی یا بیماری های پوستی مانند درماتیت آتوپیک یا ویتیلیگو هستند. آنها همچنین می توانند در اثر پیری پوست در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید مانند هیپوملانوزیس ایجاد شوند . هر نوع نیاز به پیشگیری و درمان خاصی دارد.

لکه های صورتی روی پوست

لکه های صورتی یا فرورفته روی پوست ، مانند مواردی که با برافروختگی صورت، اریتروز یا روزاسه رخ می دهد ، نیز بسیار شایع هستند. از جمله علل آن قرار گرفتن در معرض نور خورشید، استرس، تغییرات هورمونی است. همچنین به دلیل عادات بدی مانند مصرف زیاد الکل، سیگار کشیدن، آلودگی یا سایر شرایط ارثی است. با این حال، لکه های صورتی روی پوست اغلب به دلیل فرآیندهای آلرژیک و عفونت های باکتریایی یا ویروسی مانند سرخک است.

لکه های زرد

لکه های زرد، مانند لکه های ناشی از یرقان یا نکروبیوز لیپویدیکا، نگران کننده تر هستند. آنها باید توسط یک متخصص ارزیابی شوند و ممکن است ناشی از شرایطی مانند هپاتیت، سیروز یا دیابت باشد .

لکه های بنفش

شایع‌ترین لکه‌های بنفش یا بنفش ، کبودی‌های ناشی از ضربه، کبودی یا بیماری‌های خونی مانند اسکوربوت است که ناشی از کمبود ویتامین C در بدن ما است. اولی معمولا به مرور زمان و بدون هیچ درمانی ناپدید می شوند، در حالی که در سایر موارد نیاز به مشورت با متخصص است.

چگونه از ایجاد لکه روی صورت جلوگیری کنیم؟

مراقبت روزانه از پوست به جلوگیری از بسیاری از انواع لک های صورت کمک می کند.

درمان های مرطوب کننده روزانه

از یک مرطوب کننده روزانه استفاده کنید که پوست شما را شاداب و مرطوب نگه می دارد تا از خشکی بیش از حد یا تکثیر روغن های چربی جلوگیری شود و به مقابله با عدم تعادل ملانوسیت ها در لایه های عمیق پوست یا اکسیداسیون ملانین موجود در کراتینوسیت ها کمک می کند. علاوه بر این، سیستم فیلتر نوآورانه UVB SPF30 و UVA PPD15 به محافظت از صورت شما در برابر اثرات مضر و اکسیداتیو اشعه های خورشید و آلودگی کمک می کند و سد محافظ طبیعی آن را تقویت می کند.

یک روتین لایه برداری را دنبال کنید

لکه های تیره روی پوست

تکرار روتین لایه برداری دو یا سه بار در هفته به حفظ پوست تمیز در برابر آلاینده های خارجی و داخلی مانند آکنه و سایر تماس های محیطی کمک می کند و در نتیجه به جلوگیری از ظهور لکه ها روی صورت کمک می کند.

محلول رفع رنگدانه برای از بین بردن لکه های پوستی

برای کمک به پیشگیری و اصلاح اثرات هایپرپیگمانتاسیون، رنگ ناهموار یا ظاهر شدن لک ها و لک های صورت، از محلول های پوستی پاک کننده رنگ استفاده کنید .

برای جلوگیری از ایجاد لکه های تیره روی پوست از خود در برابر نور خورشید محافظت کنید

از کرم هایی با فاکتور حفاظتی بالا و طیف وسیع برای جلوگیری از اثرات مخرب نور خورشید استفاده کنید تا  به جلوگیری از آسیب و استرس اکسیداتیو به پوست ناشی از اشعه UV یا آلودگی کمک کنید. علاوه بر این، برخی کرم ها دارای سایر اجزای فعال پوستی مانند پروسراد، نیاسینامید و رنگدانه های طبیعی هستند(بسته به نوع پوست در دو رنگ موجود است). دومی به تصحیح اثرات هایپرپیگمانتاسیون کمک می کند ، از نور مرئی محافظت می کند و به صورت شما رنگی یکنواخت و درخشان می بخشد.

مرتبط:
غذاهای مفید برای پوست

سلولیت: 10 راه حل برای از بین بردن آن

چرا روی پوستم لک دارم؟

ملانین رنگدانه طبیعی است که رنگ پوست را تنظیم می کند. علاوه بر این، از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش محافظت می کند و در نتیجه باعث برنزه شدن پوست می شود.

پوست شما - رنگ پوست دست

مشکلات رنگدانه‌ای مربوط به عملکرد نادرست ملانین است که باعث هیپرپیگمانتاسیون (لکه‌های تیره روی پوست) یا کم‌رنگ‌شدن (لکه‌های سفید) روی پوست می‌شود. مورد دوم معمولاً مربوط به شرایطی مانند ویتیلیگو یا آلبینیسم است که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

رنگدانه پوست چیست؟

دو نوع ملانین وجود دارد:

1. اوملانین

این ملانین که بیشتر به عنوان ملانین واقعی شناخته می شود، سیاه یا قهوه ای تیره است و در افرادی که پوست کدر دارند یافت می شود (این کار از آنها در برابر اشعه ماوراء بنفش محافظت می کند).

2. فائوملانین

همچنین به عنوان ملانین قرمز یا مو قرمز مشخصه افرادی با پوست روشن یا موهای قرمز شناخته می شود. از اشعه ماوراء بنفش محافظت نمی کند، برعکس، سنتزی که تولید می کند، عواملی را تولید می کند که به پوست حمله می کنند.

این دو نوع ملانین در هر فرد به مقدار متفاوت وجود دارد. مقدار آن چیزی است که رنگ طبیعی پوست هر فرد و سرعت برنزه شدن آن در معرض نور خورشید را تعیین می کند.

پیگمانتاسیون چیست؟

پیگمانتاسیون نتیجه فرآیندی است که از  4 مرحله تشکیل شده است:

مرحله 1

پرتوهای فرابنفش و «واسطه‌های بیولوژیکی» (مواد موجود در سلول‌های پوست) فرآیند رنگدانه و در نتیجه عملکرد سلول‌ها برای تولید ملانین به نام ملانوسیت را تحریک می‌کنند.

گام 2

ملانین توسط ملانوسیت ها تولید می شود.

مرحله 3

ملانین تولید شده از طریق دو لایه اپیدرم توزیع می شود.

مرحله 4

پس زمانی است که از طریق تجدید مداوم سلول های اپیدرم به سطح پوست مهاجرت می کند.

لکه ها مربوط به قرار گرفتن در معرض نور خورشید و سن است

اشعه ماوراء بنفش از اپیدرم عبور می کند و سلول های رنگدانه پوست (ملانوسیت ها) را تحریک می کند. برخی به طور مداوم شکسته می شوند و به همین دلیل شروع به ترشح مقادیر زیادی ملانین می کنند. لکه های تیره زمانی ظاهر می شوند که تولید ملانین به طور غیر طبیعی افزایش می یابد و زمانی که ملانین بیش از حد تولید شده به طور یکنواخت در سطح پوست توزیع نمی شود. این باعث می شود که در نقاط خاصی جمع شود و علائم ناخوشایندی ایجاد کند.

قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید (بیش از حد شدید یا طولانی مدت) در طول زمان منجر به تولید بیش از حد ملانین می شود که منجر به ایجاد لکه های رنگدانه ای یا لنتیژین های خورشیدی (لکه های کوچک، مسطح و گرد با اندازه های متفاوت) می شود.

به همین دلیل، افرادی که در خارج از منزل کار می کنند، زودتر از افراد دیگر این لکه ها را ایجاد می کنند.

علاوه بر این، خطر هایپرپیگمانتاسیون با افزایش سن افزایش می‌یابد و عموماً نواحی را که همیشه در معرض بیشتر قرار دارند (صورت، دست‌ها، گردن و غیره) تحت تأثیر قرار می‌دهد. آفتاب و سن از عوامل اصلی پیدایش لکه های پیری هستند. این لنتیگو خورشیدی یا لنتیگو سالخورده نامیده می شود و 90 درصد از سفیدپوستان بالای 50 سال را مبتلا می کند. همه انواع پوست تحت تاثیر قرار می گیرند.

لکه ها مربوط به تغییرات هورمونی و داروهای ضد بارداری خوراکی است

تغییرات هورمونی در دوران بارداری یا مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی می تواند باعث ایجاد هیپرپیگمانتاسیون شود.

در زنان مو قهوه ای (با پوست کدر)، تغییرات هورمونی می تواند باعث ظاهر شدن ماسک قهوه ای روی صورت به نام «ملاسما» یا «ماسک بارداری» شود. این به لکه هایی اشاره دارد که در یک سوم بالایی صورت قرار دارند و لبه پوست سر را تحت تأثیر قرار نمی دهند. آنها بیشتر در تابستان ظاهر می شوند و علاوه بر این، با اشعه ماوراء بنفش تیره می شوند.

این نوع رنگدانه بسیار رایج است و پس از بازگشت هورمون ها به حالت طبیعی (مثلاً پس از تولد نوزاد) به طور ناگهانی ظاهر می شود، کاهش می یابد یا کاملاً ناپدید می شود. با این حال، رنگدانه باقی مانده ممکن است برای چند ماه یا چند سال بیشتر باقی بماند.

در برخی موارد، ماسک بارداری حتی زمانی که فرد دیگر باردار نیست یا از قرص های ضد بارداری استفاده نمی کند ظاهر می شود.

لکه ها مربوط به مواد فوتوتوکسیک و ضایعات پوستی است

برخی از لکه های قهوه ای معمولاً بلافاصله پس از واکنش حساسیت به نور (فتوتوکسیسیته) ظاهر می شوند و به دلیل تماس مستقیم با انواع خاصی از گیاهان، عطرها و داروها هستند.

علاوه بر این، پوست آسیب دیده یا اسکار (عواقب سوختگی، آفتاب سوختگی، به ویژه ضایعات آکنه) اگر در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار بگیریم، به راحتی لکه های رنگدانه ایجاد می کند.

هایپرپیگمانتاسیون به اصطکاک ثابت در نواحی ظریف مربوط می شود

همچنین به عنوان اصطکاک ناشی از ملانوز شناخته می شود. هایپرپیگمانتاسیون ناشی از مالش مداوم در نواحی حساس بدن شایع است. پوشیدن لباس یا حوله کردن روزانه پوست می تواند باعث تغییر رنگ به خصوص در زانوها و آرنج ها شود. زیر بغل و حتی نواحی صمیمی بیرونی نیز ممکن است در اثر اپیلاسیون و تراشیدن تحت تأثیر قرار گیرند.

چه کار باید بکنیم؟

بهترین گزینه استفاده از محافظ‌های نوری در ماه‌هایی است که بیشترین قرار گرفتن در معرض نور خورشید را دارند و علاوه بر این، نسبت به تأثیر آنها بر روی لکه‌ها آگاه و مسئول باشید.

برای جلوگیری از ظاهر شدن یا بدتر شدن علائم رنگدانه از خود در برابر نور خورشید محافظت کنید . زمانی که رعد و برق خطرناک است از قرار گرفتن در معرض خودداری کنید: بین ساعت 10 صبح تا 3 بعد از ظهر.

ضد آفتاب مناسب را انتخاب کنید . توصیه می شود فاکتور محافظت از آفتاب (SPF) حداقل 20 (یا اگر پوست روشن دارید 3) باشد.

مکمل های غذایی (کپسول یا قرص) را قبل و در حین قرار گرفتن در معرض نور خورشید مصرف کنید تا پوست خود را بهتر برای آفتاب آماده کنید.

هرگز نوزادان را در معرض نور خورشید قرار ندهید. محافظت از کودکان با لباس و کرم ضد آفتاب مخصوص ضروری است، زیرا 80 درصد از مشکلات پوستی به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید قبل از 18 سالگی است.

برای یک مشکل رنگدانه ای موجود، در درازمدت می توان مشاهده کرد که هنگام استفاده از کرم ضد آفتاب ، پوست به طور قابل توجهی بهبود می یابد. در واقع، این خورشید است که رنگدانه ها را فعال می کند، بنابراین محافظت سیستماتیک از خود در برابر اشعه ماوراء بنفش می تواند به بهبود وضعیت کمک کند.

علل و انواع لکه های روی پوست

داشتن پوستی صاف و یکپارچه ایده آل برای حفظ جوانی و سلامتی شماست. با این حال، آثار و لکه های روی صورت که روی پوست شما جمع می شود، دلیل غیرقابل انکاری بر گذشت زمان و خردی است که شما به دست می آورید!

متخصصان پوست به این لکه های تیره تر که روی پوست ظاهر می شوند به عنوان هایپرپیگمانتاسیون موضعی اشاره می کنند. این به دلیل طیف گسترده ای از عوامل داخلی و خارجی نشت می کند: آلودگی، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، سن، بارداری، تغییرات هورمونی، جای زخم در نتیجه آکنه، عدم تعادل هورمونی، یا استعداد ژنتیکی.

علت و همه عوامل مشترک، اختلال در تولید ملانین است که مسئول ایجاد لکه های پوستی است .

ملانین یکی از عوامل ایجاد لکه بر روی پوست است

ملانین نقش مهمی در تعیین رنگ پوست از سفید تا صورتی و زیتونی تا قهوه ای تیره دارد . اشعه ماوراء بنفش خورشید یکی از قوی ترین عوامل مسئول تولید ملانین است. همانطور که در گرما غوطه ور می شوید، اشعه ماوراء بنفش به عمق پوست نفوذ می کند و ملانین را در طی یک فرآیند چهار مرحله ای به نام ملانوژنز به سطح پوست فعال می کند.

اشعه ماوراء بنفش، و به ویژه اشعه UVB، به اپیدرم نفوذ می کند و تیروزیناز و واسطه های آن را تحریک می کند. تیروزیناز آنزیم اصلی مسئول تولید ملانین است که در سلولی به نام ملانوسیت تولید می شود. سپس ملانین به کراتینوسیت ها منتقل می شود و به سطح پوست می رود. سلول های مملو از ملانین لایه بیرونی را رنگ می کنند و به تدریج در طی چرخش طبیعی سلول های پوست ناپدید می شوند.

ملانین در تابستان شما را برنزه می کند، به این معنی که همه ما برای چند ماه از یک رنگ سالم لذت می بریم.

با این حال، گاهی اوقات، برخی از ملانوسیت ها هرگز خاموش نمی شوند و به طور مداوم مقادیر زیادی ملانین تولید می کنند. مقادیر بالای غیرعادی ملانین به طور نابرابر روی سطح پوست توزیع می‌شود و در قسمت‌های تیره‌تر و پراکنده‌تر هیپرپیگمانتاسیون تجمع می‌یابد و در نتیجه انواع مختلفی از لکه‌ها را ایجاد می‌کند.

انواع اصلی لکه ها و شیوع آنها

هایپرپیگمانتاسیون به هیچ کس رحم نمی کند. این در اشکال و اندازه های مختلف وجود دارد، که تمایل به انواع پوست دارد و هم مردان و هم زنان را در هر سن و زمینه ای تحت تاثیر قرار می دهد.

1. ملاسما

ملاسما کلواسما نیز نامیده می شود، اما بیشتر به عنوان "ماسک حاملگی" شناخته می شود زیرا معمولاً در زنان در سنین باروری مشاهده می شود، اغلب پس از بارداری. نشانه‌های متقارن با طرحی نامنظم اما مشخص شبیه ماسکی است که روی قسمت‌های صورت و گردن در معرض آفتاب قرار می‌گیرد. تغییر رنگ همیشه در هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا بلافاصله پس از آن بیشتر قابل مشاهده است و تداوم آن، که اغلب برای سالها ادامه دارد، یک مشکل واقعی است.

عواملی که احتمال ابتلا به ملاسما را افزایش می دهند عبارتند از: سابقه ژنتیکی، قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش و نور مرئی، هورمون های جنسی زنانه در دوران بارداری یا درمان، برخی بیماری های غدد درون ریز (اختلالات تیروئید یا تخمدان و غیره) و برخی داروها (مثلاً داروهای ضد صرع). ).

هیپرپیگمانتاسیون پوست ملاسما

در  هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب (به اختصار HPI)، هایپرپیگمانتاسیون دارای خطوط مبهم و نامنظم است که پس از صدمات و تحریکات پوستی ظاهر می شود.

علل مختلفی می تواند منجر به HPI شود، از آسیب های معمول، سوختگی یا نیش حشرات گرفته تا روش های پوستی مانند لیزر درمانی یا درم ابریژن. همچنین می تواند پس از عفونت پوستی یا بثورات التهابی مانند آکنه، اگزمای تماسی یا درماتیت آتوپیک ظاهر شود. HPI همچنین می تواند در اثر واکنش های عدم تحمل به محصولات آرایشی بیش از حد تهاجمی یا در نتیجه لایه برداری شیمیایی ایجاد شود.

مردان و زنان در تمام سنین و انواع پوست از HPI رنج می برند، اما اگر پوست تیره تری داشته باشید، شایع تر و شدیدتر است.

HPI دومین دلیل در میان آمریکایی های آفریقایی تبار برای مراجعه به متخصص پوست است.

65 درصد از آمریکایی های آفریقایی تبار، 53 درصد از اسپانیایی ها و 47 درصد از آسیایی ها برای IPH ناشی از آکنه به متخصص پوست مراجعه می کنند.

پوست زنانه هایپرپیگمانته

لنتی‌ژین‌ها به شکل مفرد به نام «لنتیگو» شناخته می‌شوند، اما همه ما با «لکه‌های خورشیدی» و «لکه‌های پیری» (لنتی‌ژین‌های پیر) بیشتر آشنا هستیم . این لکه‌ها روی پوست در قسمت‌هایی از بدن که در معرض نور خورشید هستند مانند دست‌ها، شانه‌ها، سینه، صورت و بازوها ظاهر می‌شوند که با افزایش سن، اندازه و کمیت آن‌ها افزایش می‌یابد.

منشا محیطی دارند (برخلاف کک و مک که ژنتیکی هستند)، اغلب با آفتاب سوختگی و قرار گرفتن در معرض آفتاب فصلی در دوران جوانی مرتبط هستند.

90 درصد مردم قفقاز و آسیایی مبتلا هستند.

بعد از 50 سالگی شایع است.

4. مناطق اصطکاک و ظریف

هایپرپیگمانتاسیون همچنین می تواند در مناطقی رخ دهد که اصطکاک، اپیلاسیون و لباس می تواند به مرور زمان باعث تغییر رنگ شود، مانند آرنج، زانو، زیر بغل و ناحیه بیکینی . مالش مکانیکی پوست بر روی پارچه همان چیزی است که باعث هیپرپیگمانتاسیون می شود که با اصطکاک مداوم و معمول زندگی روزمره تشدید می شود.

برای درمان این مشکلات پوستی، درمان ضد لک ضروری است . یک کرم پاک کننده می تواند بهترین متحد برای استفاده روزانه باشد که در روال زیبایی و مراقبت گنجانده شده است تا با لکه های ناشی از تولید بیش از حد ملانین مبارزه کرده و از بین ببرد.

مرتبط:
غذاهایی برای داشتن چهره ای خوب!

سرخ شدن صورت و اریتروفوبیا: علل و درمان

مزایای استفاده از ضد آفتاب چیست؟

پوست بزرگترین عضو بدن است و به طور مداوم برای محافظت از سلامت ما کار می کند. هنگامی که از ضد آفتاب استفاده می کنید، پوست خود را سالم، طبیعی و زیبا نگه می دارید. کرم های ضد آفتاب به محافظت از پوست در برابر آسیب های طولانی مدت مانند چین و چروک یا آفتاب سوختگی کمک می کنند و خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش می دهند.

چرا باید از ضد آفتاب استفاده کرد؟

وقتی خورشید بیرون می‌آید، همه می‌خواهند بیرون بروند و خوش بگذرانند. استفاده از محافظ در برابر آفتاب به این معنی است که می توانید با دانستن اینکه پوست شما در دستان خوبی است، این کار را انجام دهید.

زیرا؟ زیرا استفاده از کرم ضد آفتاب مراقبت از خود و محافظت از خود است. محافظ ها حاوی فیلترهایی هستند که اشعه های UVA و UVB را مسدود کرده و از پوست در برابر تحریک، قرمزی و آلرژی محافظت می کنند. شما می توانید بین انواع مختلف یکی را انتخاب کنید.

بدون محافظت در برابر آفتاب، اشعه UVB می تواند به عمق پوست نفوذ کند و باعث آفتاب سوختگی شود. هنگامی که هیچ مانع محافظتی مانند ضد آفتاب در برابر آنها وجود نداشته باشد، اشعه UVA می تواند مسئول علائم قابل مشاهده پیری پوست باشد.

کرم ضد آفتاب چه فوایدی دارد؟

در تابستان همه ما می خواهیم یک برنزه یکنواخت و طبیعی را به نمایش بگذاریم. اما قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدون محافظت از آفتاب برای رسیدن به این امر بسیار خطرناک است، به همین دلیل است که باید همیشه هنگام قرار گرفتن در معرض آفتاب از محافظ، ضد آفتاب یا ضد آفتاب استفاده کنید و در نتیجه از مزایای آن بهره ببرید.

1. پیری پوست را به تاخیر می اندازد

نور خورشید مسئول بسیاری از علائم پیری زودرس پوست است. روی صورت جایی است که این علائم بیشتر دیده می شود. به همین دلیل است که ما همیشه استفاده از ضدآفتاب صورت و بدن را توصیه می کنیم، زیرا پوست صورت ظریف تر و ظریف تر از پوست بدن است و به همین دلیل استفاده از ضد آفتابی که مخصوص آن طراحی شده است ایده آل است.

2. از پیدایش لکه ها جلوگیری می کند

قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدون محافظت صحیح می تواند لکه هایی روی پوست شما ایجاد کند. کرم های ضد آفتاب از پروتئین های پوستی مانند کراتین، الاستین و کلاژن محافظت می کنند که برای حفظ سلامت و صاف نگه داشتن پوست ضروری هستند. در حالی که کرم های ضد آفتاب اثر نور خورشید را بر روی انواع پوست دفع می کنند.

3. برنزه شدن را طولانی می کند

استفاده از کرم ضد آفتاب باعث دوام بیشتر برنزه شدن شما می شود زیرا آفتاب پوست شما را نمی سوزاند، اما به تدریج آن را برنزه می کند. برای حفظ برنزه شدن، می توانید از کرم های ضد آفتاب حاوی عصاره های طبیعی در فرمول خود استفاده کنید که به تولید ملانین خود پوست کمک می کند و در نتیجه فرآیند برنزه شدن طبیعی را بدون نیاز به محصولات دیگر تحریک می کند.

4. پوست را آبرسانی می کنند

کرم های ضد آفتاب نه تنها توانایی محافظت از پوست را دارند، بلکه آن را آبرسانی می کنند و آن را زیباتر و درخشان تر نشان می دهند. پوست هنگام قرار گرفتن در معرض آفتاب تمایل به خشک شدن و کم آبی دارد، به همین دلیل است که ما کرم های ضد آفتابی را توصیه می کنیم که لایه ای ایجاد می کنند که از پوست در برابر اشعه های خورشید محافظت می کند و در عین حال آن را برای مدت طولانی تری هیدراته نگه می دارد.

5. از اشعه های مضر UVA/UVB محافظت می کند

اشعه UVA به عمیق ترین لایه های پوست نفوذ می کند. اینها تولید رادیکال های آزاد را تحریک می کنند که باعث استرس اکسیداتیو می شوند و می توانند منجر به آسیب سلولی شوند. اشعه UVA معمولاً با پیری زودرس پوست (پیری زودرس پوست ناشی از نور خورشید) مرتبط است. اشعه UVB نیز می تواند باعث آلرژی شود، اما به میزان کمتر.

اشعه‌های UVB انرژی را به سلول‌های ما می‌رسانند تا ویتامین D تولید کنند و تولید ملانین را تحریک کنند که مسئول برنزه شدن است. آنها به سرعت اشعه های UVA حرکت نمی کنند و فقط به سطحی ترین لایه های پوست نفوذ می کنند. اما آسیب های فوری مانند سوختگی های پوستی ناشی از نور خورشید ایجاد می کنند. اشعه UVB مستقیماً به DNA جذب می شود که می تواند منجر به آسیب های پوستی مانند سرطان پوست شود.

استفاده از کرم ضد آفتاب به محافظت از پوست خود و خانواده تان کمک می کند، بنابراین فراموش نکنید که از کرمی که با توجه به نوع پوست خود نشان داده شده است استفاده کنید تا از هر لحظه لذت ببرید.

چگونه و چه زمانی از کرم ضد آفتاب استفاده کنیم؟: از مشکلات پوستی خود جلوگیری کنید

آسیبی که پرتوهای خورشید می تواند به پوست ما وارد کند، چیزی نیست که بتوان آن را ساده گرفت. عواقب آن می تواند از ناراحتی خفیف تا صدمات بسیار جدی باشد. آیا می دانید چگونه از ضد آفتاب استفاده کنید؟ در اینجا همه چیزهایی که باید در مورد این محصولات بدانید.

چگونه و چه زمانی از کرم ضد آفتاب استفاده کنیم؟: از مشکلات پوستی خود جلوگیری کنید

بر کسی پوشیده نیست که ضد آفتاب ها محصولات شیمیایی هستند که هدف آنها محافظت از ما در برابر اشعه ماوراء بنفش است. اقدامات دیگری مانند اجتناب از اریتم خورشیدی (قرمزی پوست)، پیری نوری (تخریب پیشرونده پوست در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید) و حتی پیشگیری از برخی انواع سرطان پوست از این امر ناشی می شود.

علاوه بر این، ضد آفتاب به ما کمک می کند تا از کاهش دفاع جلوگیری کنیم، زیرا "خورشید یک سرکوب کننده قوی سیستم ایمنی پوست است، بنابراین، ظهور عفونت های ویروسی را تسهیل می کند . همه می دانند که اگر فرد زیاد در معرض نور خورشید باشد، ممکن است تبخال داشته باشد. دکتر ایرنه آرایا، متخصص پوست در بیمارستان کلینیکو دانشگاه شیلی، توضیح می‌دهد، برای مثال، اگر از محافظ آفتاب برای لب‌های خود یا به طور کلی روی پوست خود استفاده نکرده‌اید .

با این حال، داشتن چنین تصور کلی از ضد آفتاب ها کافی نیست، زیرا بسیاری از اوقات ما از آنها به درستی استفاده نمی کنیم. به همین دلیل است که ما به شما می گوییم آنچه باید در مورد محبوب ترین محصول تابستانی بدانید:

اشکال مختلف حفاظت: مسدود کننده ها تفاوت هایی با یکدیگر دارند. دو نوع فیلتر وجود دارد: فیزیکی و شیمیایی. اولی مدت طولانی تری روی سطح پوست باقی می ماند (به آن ظاهری سفید رنگ می دهد) و باعث برگشت تابش خورشید می شود و در نتیجه از نفوذ آن جلوگیری می کند. از طرف دیگر، فیلترهای شیمیایی اشعه را جذب می کنند و از نفوذ آن به عمق پوست جلوگیری می کنند. آنها بیشتر "آرایشی" هستند زیرا رنگ مرواریدی را از پوست خارج نمی کنند.

برای هر فرد: به طور کلی توصیه می شود کودک بین شش تا نه ماهگی از محافظ استفاده کند. دکتر آرایا می گوید: «کودک به یک نوع فیزیکی ضد آفتاب نیاز دارد که به راحتی جذب نشود. سمی باشد."

برای بزرگسالان، مهم است که نوع پوست و فعالیت هایی که انجام می دهید در حالی که نیاز به محافظت از نور دارید، در نظر بگیرید. برای پوست های چرب، بهترین ضد آفتاب ژل یا اسپری است، زیرا کرم های معمولی (از نوع "فیزیکی") کمدوژن هستند، یعنی باعث ایجاد آکنه می شوند.

به همین ترتیب، خط‌هایی از ضد آفتاب‌های «ورزشی» وجود دارد که برای ورزشکارانی طراحی شده‌اند که به دلیل فعالیت و تعریق، به ضد آفتابی نیاز دارند که به خوبی جذب موضعی شود و به نواحی حساس مانند چشم‌ها نرسد یا پخش نشود. برای انتخاب خوب، باید به برچسب هر محصول نگاه کنید، جایی که ویژگی های آن مشخص شده است.

در تمام طول روز: زمستان یا تابستان، پاییز یا بهار، متخصص پوست توصیه می‌کند هر روز از کرم ضد آفتاب استفاده کنید، زیرا تابش بدون توجه به وجود نور خورشید ادامه دارد. هنگام پخش، توزیع محصول نه تنها باید همگن باشد، بلکه باید ثابت باشد زیرا از بین می رود.

هنجار بین المللی می گوید که ایده آل این است که کرم ضد آفتاب را هر دو یا سه ساعت یک بار استفاده کنید. این بدیهی است که به جایی که هستید بستگی دارد. اگر در داخل خانه هستید و در مطب کار می کنید، بدیهی است که این کار ضروری نیست، یا اگر شما در یک استخر هستید و هر پنج دقیقه در آب می روید، باید هر پنج دقیقه یک بار استفاده کنید زیرا مسدود کننده از بین رفته است. این قانون هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان یکسان است.

فاکتور چقدر اهمیت دارد؟: فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) نشان دهنده اثربخشی یک ضد آفتاب در جلوگیری از سوختگی ناشی از اشعه UVB است. استاندارد بین المللی بیان می کند که فاکتور بالای 30 کافی است، اگرچه قبلاً فاکتور 15 بسیار مورد استفاده قرار می گرفت، اما به دلیل مقدار کمی ضد آفتابی که مردم استفاده می کنند، این توصیه تغییر کرد، بنابراین این فاکتور افزایش یافت.

متخصصین پوست در مورد این افزایش دوز محافظتی توضیح می دهند که "ایده آل این است که به ازای هر سانتی متر مربع [پوست] 2 میلی گرم ضد آفتاب بزنید. هیچ کس این کار را نمی کند. ما در مورد سیستم قاشق چای خوری صحبت می کنیم. یک قاشق چای خوری برای صورت و گردن. یک قاشق چای خوری برای هر پا، پس در یک بزرگسال شما روزانه حدود 35 یا 40 گرم مصرف می کنید. ما در مورد نصف لوله ضد آفتاب در هر استفاده صحبت می کنیم. چه کسی این کار را انجام می دهد؟ هیچ کس."

در شیلی، مؤسسه بهداشت عمومی فاکتور "50 +" را به عنوان حد تعیین کرد ، به این معنی که فاکتورهای 60، 70 یا بیشتر در بازار موجود نیستند.

دلیل این امر این است که «در واقع بین ضریب 50 یا 100 عملاً بین 3 تا 5 درصد افزایش حفاظت وجود دارد که از نظر جهانی قابل توجه نیست. بنابراین یک فرد کسی که فاکتور 50 را می گیرد خوب است و به فاکتور بالاتر نیاز ندارد."

در مورد بیماری ها: کرم ضد آفتاب به جلوگیری از پیری نور ، برخی از انواع سرطان پوست، فعال شدن مجدد ویروسی، شرایط کمتر شایع مانند فوران پلی مورفاسولار یا کهیرهای خورشیدی، برخی فتودرماتوزها (بیماری های تشدید شده توسط خورشید) مانند روزاسه، لوپوس و فعال شدن پاتولوژی های ژنتیکی کمک می کند. مانند گزرودرم پیگمنتوزا.

برخی از داروهای مصرف شده توسط بیماران می تواند باعث افزایش حساسیت پوست به نور شود. این مورد تداخل با دیورتیک ها یا داروهای دیابتی است.

"خیلی مهم است که همکاران به بیماران هشدار دهند. اگر به فردی هیدروکلروتیازید (ادرار آور) می دهم، به او بگویید "سلام، اگر می خواهید بیرون بروید، لباس محافظ بپوشید وگرنه می سوزید." ایراد از دارو نیست، اما این یک واکنش شیمیایی به دلیل تأثیر هر دو چیز است.»

زمان آن است که خود را در معرض دید قرار دهید: این مهم است که واضح باشد که دمای محیط و تابش خورشید همیشه دست به دست هم نمی دهند. اگر در یک زمان معین دمای 33 درجه سانتیگراد داشته باشیم، لزوماً زمانی با بیشترین تابش نخواهد بود.

"ظهر خورشیدی" وجود دارد، لحظه ای که در آن مستقیم ترین برخورد تابش فرابنفش، عمود بر زمین رخ می دهد. به طور کلی ساعت نزدیک به 12 ظهر است، اما همیشه منطبق نیست. بنابراین، مهم است که شاخص های تشعشعات توسط اداره هواشناسی را مشاهده کنید.

بیشتر  تشعشعات، از  بین ساعت 4:00 بعد از ظهر تا 5:00 بعد از ظهر رخ می دهد. پس مراقب باشید که ما در بعد از ظهر پرتوهای زیادی دریافت می کنیم، نه لزوما در ساعت 12."

موارد دیگر وجود دارد: تأکید بر این نکته مهم است که محافظت در برابر آفتاب مترادف با کرم ها نیست. استفاده از ضد آفتاب کمک می کند، اما ضروری نیست. نکته مهم این است که فرهنگ محافظت از نور داشته باشید، چه همیشه به دنبال سایه باشید، چه در ساعات اوج تابش در معرض نور خورشید قرار نگیرید و به مکان هایی مانند سولاریوم نروید، چه تسلیم شدن به مفهوم برنزه شدن زیبایی شناختی.

در چندین کشور لباس های خاصی وجود دارد که هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان محافظت می کند. در استرالیا به گفته دکتر آرایا به دلیل تاکیدی که بر این نوع لباس شده است، تعداد سرطان های پوست به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. به دست آوردن آن هزینه های خود را دارد، بنابراین او پوشیدن لباس های آستین بلند را به عنوان جایگزین توصیه می کند. هنگام حمام کردن، می توان آن را جدا کرد، اما زمانی که از دریا یا استخر خارج شد، ایده آل این است که دوباره بدن را بپوشانید تا از آسیب بیشتر خورشید جلوگیری شود.

مرتبط:

چرا از کرم ضد آفتاب استفاده کنیم؟

فیلتر معدنی، معدنی یا فیزیکی چیست؟

آیا شما هم جزو افرادی هستید که فقط در تابستان از ضدآفتاب صورت استفاده می کنید؟ سپس وقت آن است که شما شروع به ساخت آن در بقیه سال کنید! اگرچه درست است که در این فصل است که تشعشعات شدیدتر است، اما در فصول بهار، پاییز و زمستان صورت نیز در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، به همین دلیل محافظت از آن بسیار مهم است. عدم انجام این کار می تواند عواقبی برای سلامت پوست شما داشته باشد، همانطور که در این مقاله قصد داریم توضیح دهیم.

پوست چیست؟

پوست بسیار بیشتر از لایه‌ای است که کل بدن ما را می‌پوشاند: این بزرگ‌ترین عضو بدن انسان که عمدتاً مسئول محافظت از ما در برابر همه عوامل خارجی است که ممکن است برای ما مضر باشند، مانند عناصر شیمیایی، تشعشع، عفونت ها و غیره

علاوه بر این عملکرد مهم محافظتی، پوست دمای بدن و از دست دادن آب را تنظیم می کند، اجازه سنتز ویتامین D را می دهد و حس لامسه را به ما می بخشد.

همانطور که می بینید، پوست نقش مهمی در بدن ما ایفا می کند، به همین دلیل مراقبت از آن برای جلوگیری از ایجاد اختلالات پوستی مانند پوست حساس و غیره و استفاده روزانه از ضد آفتاب صورت و بدن در مواقع ضروری است. وقتی پوست را در معرض آفتاب قرار می دهیم کرم ضد آفتاب روی خارجی ترین لایه پوست اعمال می شود که ساختار آن را در قسمت بعدی خواهیم دید.

سه لایه پوست

اپیدرم : لایه بیرونی پوست که عمدتاً از کراتینوسیت ها تشکیل شده است. این در یک روند دائمی پوسته پوسته شدن و بازسازی است. اپیدرم وظیفه دارد به عنوان یک سد محافظ در برابر عوامل خارجی مضر عمل کند و از هدر رفتن مایعات از بدن ما جلوگیری کند.

درم : لایه میانی که عمدتاً از کلاژن و الاستین تشکیل شده است، دو جزء که نقش اساسی در خاصیت ارتجاعی پوست دارند.

هیپودرم : داخلی ترین لایه پوست. چربی را ذخیره می کند که از بدن در برابر کبودی های خارجی محافظت می کند و به تنظیم دمای بدن کمک می کند.

بر اساس حساسیت به آفتاب چه نوع پوستی دارید؟

آیا می دانید چه نوع پوستی شما را کم و بیش مستعد اثرات آفتاب یا سرطان پوست می کند ؟

انواع پوست، بسته به رنگ آنها، بسته به رنگ آنها در شش گروه یا فتوتیپ قرار می گیرند: کم رنگ ترین (I و II) بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند و به نور حساس تر هستند، در حالی که تیره تر (V و VI) این کمتر است، که به این معنی نیست که آنها نباید محافظت شوند.

نوع پوست I

اگر هرگز برنزه نمی‌شوید و آفتاب سوختگی برای شما بسیار رایج است، احتمالاً پوست شما از این نوع است. از یک ضد آفتاب خوب با SPF (فاکتور محافظت در برابر آفتاب) 50 یا کامل استفاده کنید، زیرا پوست شما در برابر ملانوما و سایر انواع سرطان پوست آسیب پذیرتر است. علاوه بر این، بهترین راه برای محافظت از خود در برابر نور خورشید این است که همیشه به دنبال سایه باشید، به خصوص در ساعاتی که حداکثر اشعه ماوراء بنفش (بین 12 صبح تا 4 بعد از ظهر) وجود دارد. همچنین باید مراقب باشید که حداقل سالی یک بار معاینات پوستی انجام دهید و به خال ها یا لکه های مشکوک توجه کنید.

پوست نوع II

پوست آن کمی رنگدانه تر از نوع I است، اما آفتاب سوختگی نیز رایج است و به ندرت برنزه می شود. بنابراین اگر جزو این گروه هستید، توصیه مشابه مورد قبل است، باید از ضدآفتاب های صورت و بدن با SPF بالا استفاده کنید و در ساعاتی که بیشترین تابش را دارد از آفتاب دوری کنید. به این ترتیب به جلوگیری از پیشرفت سرطان پوست کمک خواهید کرد.

نوع پوست III

اگر این نوع پوست دارید، به تدریج برنزه می شوید، اما گاهی اوقات نیز دچار آفتاب سوختگی می شوید. حتی اگر نوع پوست شما تا حدودی در برابر تشعشعات مقاوم‌تر باشد ، باز هم مستعد آسیب است، بنابراین باید به همان روش از خود محافظت کنید تا از پیشرفت سرطان پوست جلوگیری کنید.

نوع پوست IV

اگر پوست شما از این گروه باشد به راحتی برنزه می شوید و مرتب نمی سوزید. با این حال، شما عاری از خطر نیستید: از کرم ضدآفتاب صورت و بدن با محافظ متوسط ​​استفاده کنید و در ساعاتی که بیشترین تابش را دارید از آفتاب دوری کنید . مانند موارد قبل به نقاط مشکوک روی پوست خود توجه کنید و سالی یک بار چکاپ پوست انجام دهید.

نوع پوست V

این نوع پوست به راحتی برنزه می شود و تقریبا هرگز نمی سوزد. اگر مورد شما اینطور است، استفاده از محافظ در برابر آفتاب را متوقف نکنید، زیرا می توانید از پیری ناشی از اشعه UV نوع A جلوگیری کنید. همچنین انجام معاینات سالانه مهم است زیرا این نوع پوست می تواند ملانوم عدسی آکرال را ایجاد کند که معمولاً ظاهر می شود. در مناطقی از بدن که در معرض نور خورشید نیست و معمولاً دیر تشخیص داده می شود.

نوع پوست VI

فتوتیپ VI پوست مربوط به افرادی با پوست بسیار تیره است. آیا این بدان معناست که آنها در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست نیستند؟ متاسفانه خیر. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، سرطان‌های پوستی وجود دارند که در پوست‌های تیره بیشتر دیده می‌شوند، بنابراین رعایت توصیه‌های اولیه مانند مواردی که در این اینفوگرافیک می‌بینیم همیشه مهم است. بنیاد سرطان پوست

اهمیت ضد آفتاب صورت

پوست صورت نشانگر وضعیت سلامتی ماست و علاوه بر این، ظاهر آن می تواند بر عزت نفس ما تأثیر بگذارد، زیرا صورت نمایان ترین و در معرض دیدترین قسمت بدن ما است. این همچنین باعث می شود که آن را در معرض حملات عوامل خارجی قرار دهد، به همین دلیل است که ما باید تلاش ویژه ای برای مراقبت از آن انجام دهیم. استفاده روزانه از ضد آفتاب برای صورت بسیار مهم است ، زیرا پوست صورت تقریباً به طور مداوم در معرض نور خورشید و اشعه های مستقیم UV قرار دارد. علاوه بر این، ضخامت پوست در این ناحیه از بدن نازک‌تر است که به شکننده‌تر شدن و آسیب‌پذیر شدن آن در برابر تابش خورشید کمک می‌کند.

تابش خورشیدی چیست؟

تابش خورشیدی مجموعه ای از تشعشعات ساطع شده از خورشید است که از جمله آنها می توان به اشعه ماوراء بنفش (UV) و مادون قرمز اشاره کرد:

اشعه ماوراء بنفش: پوست ما با دو نوع اشعه مواجه است:

UVA: طول موجی بین 320 تا 400 نانومتر دارند و به عمیق ترین لایه های پوست نفوذ می کنند. آنها فرآیندهای آلرژی و واکنش های خورشیدی و در دراز مدت، پیری نوری را تحریک می کنند. 

UVB: طول موج آن بین 290 تا 320 نانومتر است و مسئول ایجاد قرمزی و سوختگی پوست هستند که به آن اریتم خورشیدی نیز می‌گویند.

اشعه مادون قرمز:  این اشعه می تواند اثرات منفی اشعه UVB و UVA را بر روی پوست ما افزایش دهد. طول موج آن بالای 760 نانومتر است.

آفتاب بیش از حد چه عواقبی برای پوست دارد؟ 

هنگامی که به صورت کنترل شده در معرض نور خورشید قرار می گیریم، برای مدت کوتاهی که تابش زیاد نیست، خورشید اثرات مفیدی دارد مانند:

سنتز ویتامین D را تحریک می کند: برای تثبیت کلسیم به استخوان ها ضروری است، بنابراین از راشیتیسم و ​​پوکی استخوان جلوگیری می کند.

تولید ملانین را تحریک می کند: رنگدانه ای است که ظاهری برنزه به پوست می دهد و به محافظت از آن در برابر اشعه ماوراء بنفش کمک می کند.

ایجاد اتساع عروق می کند : بنابراین فشار خون را کاهش می دهد

گردش خون محیطی را تقویت می کند

علائم برخی از بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، آکنه یا ویتیلیگو را بهبود می بخشد.

خلق و خو: نور خورشید خلق و خو را بهبود می بخشد

اگرچه این اثرات مثبت هستند، اما زمانی که قرار گرفتن در معرض نور خورشید بیش از حد باشد، پیامدهای آن منفی می شود. همانطور که دیدیم، اشعه ماوراء بنفش می تواند A یا B (UVA و UVB) باشد ، و لازم است از خود در برابر هر دو نوع محافظت کنیم، زیرا در حالی که اولی در پیری پوست نقش دارد، دومی مسئول سوختگی ناشی از خورشید است.

طبق یک مطالعه توسط AECC (انجمن اسپانیایی ضد سرطان) ، موارد ملانوم، تهاجمی‌ترین سرطان پوست، هر سال 10 درصد افزایش می‌یابد، به همین دلیل است که آنها توصیه می‌کنند عادات محافظت از آفتاب را ترویج کرده و اهمیت آگاهی را جلب کنند. از عواقبی که آفتاب بیش از حد می تواند بر سلامتی ما داشته باشد. و این است که، بسیاری از مردم همچنان به روشی غیرقابل توصیه در معرض نور خورشید قرار می گیرند. به عنوان مثال، بر اساس این مطالعه، 42 درصد از مردم بین ساعت 12 ظهر تا 4 بعد از ظهر در ساحل آفتاب می گیرند، منطقه ای که تشعشعات در آن خطرناک ترین است.

علاوه بر این، آنها بر اهمیت محافظت از کودکان در برابر نور خورشید و آموزش آنها در مورد خطراتی که می تواند ایجاد کند تأکید می کنند، زیرا اغلب موارد سرطان پوست نتیجه عادات بد قرار گرفتن در معرض نور خورشید در دوران کودکی و جوانی است .

کرم های ضد آفتاب چیست؟

امروزه می‌توان انواع مختلفی از محصولات را پیدا کرد که از ما در برابر نور خورشید محافظت می‌کنند که بر اساس نوع محافظت طبقه‌بندی می‌شوند. از این نظر ما می‌توانیم همه چیز را از کرم‌ها گرفته تا لباس‌های محافظ در برابر تشعشعات خورشیدی پیدا کنیم.

ضدآفتاب های پوستی محصولاتی هستند که معمولاً در قالب کرم یا اسپری هستند که برای جلوگیری از آسیب اشعه ماوراء بنفش به پوست استفاده می شوند . در کرم های ضدآفتاب پوستی، فیلترهای معدنی وجود دارند که نور را منعکس می کنند و از نفوذ اشعه ها جلوگیری می کنند (آنها نیاز به استفاده مجدد مکرر دارند و ظاهری ماسک می دهند) یا فیلترهای ارگانیک که با جذب اشعه ماوراء بنفش کار می کنند، به طوری که انرژی را جذب کرده و تبدیل می کنند تا آن را برای بدن بی ضرر کنند. پوست (آنها بیشترین استفاده را دارند).

همانطور که می گوییم، اشعه مسئول سوختگی (UVB)، پیری نوری (UVA) و افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست است. ضد آفتاب های صورت و بدن بر اساس نوع اشعه ماوراء بنفش که از آن محافظت می کنند و همچنین SPF (فاکتور محافظت در برابر آفتاب) طبقه بندی می شوند.

SPF چیست؟

FPS به میزان مسدود شدن محافظ در برابر اشعه UVB اشاره دارد. عدد حفاظتی مدت زمانی را که پوست در مقابل نور خورشید می گذراند بدون اینکه آسیبی از اشعه UVB به آن وارد شود را چندین برابر می کند. به عنوان مثال، پوستی که بدون هیچ نوع محافظتی می تواند 15 دقیقه در زیر نور خورشید بماند بدون اینکه قرمز شود، در صورت استفاده از SPF 10، 10 برابر (150 دقیقه) و اگر SPF 15 یا 20 باشد، 15 برابر بیشتر (225 دقیقه) باقی بماند. اگر SPF 20 باشد، بار بیشتر (300 دقیقه).

توصیه می شود از کرم ضد آفتاب صورت یا بدن با حداقل SPF بین 15 تا 30 استفاده کنید ، زیرا تخمین زده می شود که با SPF 15 از ما در برابر تقریباً 93٪ اشعه UVB و SPF 30 از 96٪ محافظت می کند.

باورهای غلط در مورد کرم های ضد آفتاب

بسیاری از باورهای غلط رایج در میان بخش بزرگی از مردم در مورد استفاده از ضدآفتاب ها وجود دارد، به همین دلیل است که ما می خواهیم بهترین های شناخته شده را رد کنیم:

کرم ضد آفتاب می تواند باعث کمبود ویتامین D شود

اگرچه درست است که در مورد این موضوع اختلاف نظر وجود دارد، اما مطالعات اخیر نشان می دهد که ضد آفتاب ها مانع از سنتز ویتامین D نمی شوند.

“هنگامی که هوا ابری است نیازی به استفاده از ضد آفتاب نیست”

این منطقی است که اگر خورشید را نمی بینید، فکر می کنید که مجبور نیستید از پوست خود محافظت کنید. با این حال، این تصور اشتباه است، زیرا حتی اگر هوا ابری باشد، تا 40 درصد از اشعه UV به زمین می رسد. بنابراین اکنون می دانید، از کرم ضد آفتاب صورت و بدن برای درخشش، باران یا برف استفاده کنید!

"در بزرگسالی از خود محافظت کنید اگر در کودکی انجام نشده باشد موثر نیست"

به هیچ وجه، صرف نظر از قرار گرفتن در معرض نور خورشید در دوران کودکی و جوانی، محافظت از خود در برابر نور خورشید در بزرگسالی بسیار مهم است.

توصیه هایی برای انتخاب کرم ضد آفتاب صورت

هنگام انتخاب ضد آفتاب باید چند نکته را در نظر بگیرید:

FPS به مسدود کردن اشعه UVB (سوختگی) اشاره دارد، بنابراین مهم است که یک ضد آفتاب با طیف گسترده انتخاب کنید که همچنین از ما در برابر اشعه UVA (پیری عکس) محافظت کند .

مدت زمانی که فرد می تواند بدون سوختن در زیر نور خورشید بماند بسته به نوع فتوتیپ پوست و شاخص تابش متفاوت است.

شما باید سن فردی را که قرار است روی او اعمال شود در نظر بگیرید و مناسب ترین مورد را برای او انتخاب کنید، زیرا محافظ های مخصوصی برای کودکان یا پوست بالغ وجود دارد .

نوع کاربری که قرار است از آن استفاده کنید: برای استفاده روزانه است؟ برای ساحل یا استخر؟ برای برف یا کوه؟ در هر صورت، ضد آفتاب های صورت و بدن را خواهید دید که به طور خاص برای هر فعالیت طراحی شده اند.

برای اثربخشی، بدون در نظر گرفتن SPF، ضدآفتاب های صورت و بدن باید 30 دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض قرار گرفتن استفاده شود و هر دو ساعت یک بار در حالی که در معرض نور خورشید هستید دوباره استفاده کنید.

در پایان یادآور می شویم که علاوه بر استفاده از ضدآفتاب، بسیار مهم است که از رفتارهای پرخطر مانند قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید یا در شدیدترین ساعات دوری کنید و در صورت بروز هر گونه خال یا لکه ای که شما را ایجاد می کند. مشکوک برو پیش دکترت

بسیاری از اوقات ما از خطری که قرار گرفتن در معرض نور خورشید به دنبال دارد آگاه نیستیم، به همین دلیل است که AECC این آزمایش را در دسترس ما قرار می دهد، که به ما امکان می دهد ارزیابی کنیم که آیا در زندگی روزمره خود به خوبی از خود در برابر نور خورشید محافظت می کنیم یا خیر. .

امیدواریم با این مقاله به شما کمک کرده باشیم تا از ضروری بودن استفاده از کرم ضد آفتاب صورت در تمام طول سال و همچنین اهمیت داشتن عادات خاص بر پیشگیری از سرطان پوست و سایر بیماری ها آگاه شوید.

آیا می دانستید که خطر ابتلا به ملانوم یک جزء ژنتیکی نیز دارد؟  می توانید متوجه شوید که آیا مستعد ابتلا به ملانوم هستید یا خیر. علاوه بر این اطلاعات اساسی برای اینکه بتوانید اقدامات پیشگیرانه انجام دهید و مراقبت از پوست خود را افزایش دهید، اطلاعات دیگری در مورد جنبه های مهم سلامتی در اختیار شما قرار می دهد. یک فرصت منحصر به فرد برای مراقبت بهتر از خود و عزیزانتان.

مرتبط:

ویتامین A برای پوست: فواید، غذاها و نحوه مصرف آن

ضد آفتاب و نحوه انتخاب آن!

داروهای موضعی تجویزی

آکنه با انواع مختلفی از داروهای موضعی تجویزی درمان می شود. اینها هستند:

آنتی بیوتیک ها آنها به توقف یا کند کردن تکثیر باکتری ها و کاهش التهاب کمک می کنند، اما در سال های اخیر این رویکرد به تدریج اهمیت خود را به خصوص در اشکال خفیف تر از دست داده است.

مشتقات ویتامین A ( رتینوئیدها ). آنها کومدون های موجود را باز می کنند و به داروهای موضعی دیگر مانند آنتی بیوتیک ها اجازه می دهند وارد فولیکول ها شوند. برخی حتی ممکن است به کاهش تشکیل کمدون کمک کنند. چنین داروهایی حاوی فرم اصلاح شده ویتامین A هستند. برخی از فرمول های سبک رتینوئیدها بدون نسخه در دسترس هستند.

دیگران _ آنها می توانند P. acnes را از بین ببرند و تولید سبوم را کاهش دهند یا به مسدود کردن یا کند کردن رشد باکتری ها و کاهش التهاب کمک کنند.

مانند داروهای موضعی بدون نسخه، داروهای تجویزی نیز به صورت کرم، لوسیون، محلول، ژل یا پد در دسترس هستند. در هنگام تجویز یک محصول، متخصص نوع پوست شما را در نظر می گیرد:

کرم ها و لوسیون ها مرطوب کننده هستند و به طور کلی گزینه های خوبی برای افرادی با پوست حساس هستند.

ژل ها یا محلول های مبتنی بر الکل که باعث خشکی پوست می شوند، در صورت داشتن پوست بسیار چرب یا اقامت در آب و هوای گرم و مرطوب، ترجیح داده می شوند.

روش و دفعات مصرف دارو توسط پزشک توضیح داده خواهد شد.

در برخی موارد، داروهای موضعی تجویزی عوارض جانبی کمتری (تحریک، سوزش، قرمزی، پوسته پوسته شدن، لایه برداری یا تغییر در رنگ پوست) ایجاد می کنند که البته با ادامه مصرف آنها به طور کلی کاهش یا ناپدید می شوند. در صورت بروز عوارض شدید یا مداوم به پزشک خود اطلاع دهید.

داروهای خوراکی تجویزی

برای آکنه های متوسط ​​تا شدید، آنتی بیوتیک های خوراکی اغلب تجویز می شدند، اگرچه دستورالعمل های اخیر دامنه آنها را محدود کرده است. اعتقاد بر این است که آنها با مسدود کردن رشد باکتری ها و کاهش التهاب، آکنه را کنترل می کنند. می توانید داروهای خوراکی و موضعی را مخلوط کنید. آنتی بیوتیک های رایج در درمان آکنه هستند

تتراسایکلین (Tetralysal®)،

مینوسیکلین (Minocin®)

داکسی سایکلین (Bassado®).

کمتر از کلیندامایسین، اریترومایسین یا سولفونامیدها استفاده می شود.

این آنتی بیوتیک ها می توانند عوارض جانبی مانند ناراحتی معده، سرگیجه یا سبکی سر، تغییر رنگ پوست و افزایش حساسیت به اشعه ماوراء بنفش ایجاد کنند.

از آنجایی که تتراسایکلین ها می توانند در تشکیل دندان و استخوان در جنین و کودکان خردسال اختلال ایجاد کنند، این داروها به زنان باردار یا قبل از 14 سالگی داده نمی شود.

نگرانی هایی وجود دارد، اگرچه ثابت نشده است، اما تتراسایکلین و مینوسیکلین ممکن است اثربخشی داروهای ضد بارداری خوراکی را کاهش دهند، بنابراین یک روش پیشگیری از بارداری جایگزین ممکن است مفید باشد. به دست آوردن نتایج ممکن است نیاز به درمان های طولانی مدت با آنتی بیوتیک های خوراکی داشته باشد.

آکنه ندولر یا کیستیک شدید

در صورت وجود کیست یا ندول، حتما باید با یک متخصص پوست مشورت شود. بیماران مبتلا به التهاب شدید که با داروهایی که قبلاً توضیح داده شد بهبود نمی یابند ممکن است به یک رتینوئید، ایزوترتینوئین (Roaccutan®، یک مشتق از ویتامین A) نیاز داشته باشند. این یک داروی خوراکی است که معمولاً یک یا دو بار در روز همراه با غذا به مدت 15 تا 20 هفته مصرف می شود. به طور قابل توجهی اندازه غدد چربی را کاهش می دهد و در نتیجه تولید سبوم و در نتیجه تکثیر باکتری ها را محدود می کند.

فواید ایزوترتینوئین

این یک داروی بسیار موثر است که می تواند به جلوگیری از ایجاد اسکار کمک کند. پس از 15 تا 20 هفته درمان، آکنه در اکثر بیماران به طور کامل یا تقریباً به طور کامل ناپدید می شود. در افرادی که آکنه آنها پس از یک دوره مصرف ایزوترتینوئین عود می کند، ممکن است دوره ای از همان درمان تکرار شود یا مواد دیگری تجویز شود.

مضرات ایزوترتینوئین

این می تواند باعث نقص مادرزادی در جنین در زنان باردار شود. مهم است که زنانی که در سنین باروری هستند باردار نباشند و در حین مصرف این دارو باردار نشوند. زن باید یک ماه قبل از شروع درمان، در تمام دوره درمان و یک ماه کامل پس از قطع دارو از دو روش مستقل پیشگیری از بارداری استفاده کند. هنگامی که مصرف ایزوترتینوئین را قطع کردید، باید با پزشک خود مشورت کنید تا بفهمید چه زمانی بارداری بی خطر است. این همچنین دلیل قوانین محدود شده در مورد نحوه فروش دارو است.

برخی از افراد مبتلا به آکنه از تغییرات ظاهری پوست خود افسرده می شوند. تغییرات خلقی می تواند در طول درمان یا درست پس از تکمیل یک دوره دارویی مانند ایزوترتینوئین تشدید شود. چندین گزارش از خودکشی یا اقدام به خودکشی توسط افرادی که ایزوترتینوئین مصرف می کنند، وجود دارد. با این حال، ارتباط بین مواد مخدر و خودکشی یا افسردگی شناخته شده نیست. با این حال، اگر غمگینی یا سایر علائم افسردگی مانند از دست دادن اشتها، عدم علاقه به فعالیت هایی که معمولاً از آنها لذت می برید یا مشکل در تمرکز را تجربه می کنید، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید.

آکنه زنانه مرتبط با هورمون

در برخی از زنان، آکنه ناشی از ترشح بیش از حد هورمون های آندروژن (مردانه) است. نشانه های این شرایط شرایطی مانند

هیرسوتیسم (موهای زائد در صورت یا بدن)،

شعله ور شدن آکنه قبل از قاعدگی،

سیکل های قاعدگی نامنظم

و افزایش سطوح خونی برخی از آندروژن ها (علائم و نشانه های معمول سندرم تخمدان پلی کیستیک).

چندین دارو برای درمان این نوع آکنه وجود دارد:

داروهای ضد بارداری خوراکی. آنها به سرکوب آندروژن های تولید شده توسط تخمدان ها کمک می کنند.

کورتیکواستروئیدهای با دوز کم ، مانند پردنیزون یا دگزامتازون. آنها به سرکوب آندروژن های تولید شده توسط غدد فوق کلیوی کمک می کنند.

داروهای ضد آندروژن مانند اسپیرونولاکتون. آنها تولید بیش از حد سبوم را کاهش می دهند.

سایر روش های پزشکی برای آکنه

درمان آکنه ممکن است علاوه بر دارودرمانی شامل انواع روش‌های دیگری نیز باشد، برای مثال، پزشک ممکن است در یک ملاقات مطب، کومدون‌ها را حذف کند.

گاهی اوقات کورتیکواستروئیدها مستقیماً به داخل ضایعات تزریق می‌شوند تا اندازه و درد کیست‌ها و ندول‌های ملتهب را کاهش دهند.

درمان زودهنگام بهترین راه برای جلوگیری از اسکار آکنه است.

اگر اسکار وجود داشته باشد، ممکن است روش های پزشکی یا جراحی برای کاهش آنها در نظر گرفته شود:

برای درمان اسکارهای لکه دار می توان از لیزر سطحی استفاده کرد.

درم ابریژن (یا میکرودرم ابریژن)، شکلی از اسکارهای سندبلاست، گاهی اوقات استفاده می شود.

یکی دیگر از درمان های احتمالی برای اسکارهای عمیق ناشی از آکنه کیستیک، پیوند چربی از ناحیه دیگری از بدن بر روی اسکار است. همچنین ممکن است یک فیلر مصنوعی برای بهبود ظاهر اسکار تزریق شود.

برای اطلاعات بیشتر، لطفا مقاله خاص را بخوانید .

درمان های طبیعی برای آکنه

پوست را به آرامی تمیز کنید :

در صورت بروز آکنه، شستشوی صورت با یک شوینده ملایم یکبار صبح و یکبار عصر و همیشه بعد از فعالیت بدنی شدید توصیه می شود . شستشوی بیشتر می تواند بیش از حد باشد و منجر به تحریک بیشتر پوست شود.

پوست را از زیر فک تا خط مو بشویید و کاملا آبکشی کنید.

در مورد بهترین نوع شوینده برای استفاده از پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مشاوره بگیرید. صابون های تند یا ساینده ها مفید نیستند و حتی می توانند مشکل را بدتر کنند. مصرف قابض توصیه نمی شود مگر اینکه پوست شما خیلی چرب باشد. در هر صورت، آنها فقط در متناظر با مناطق چرب استفاده خواهند شد.

از آب ولرم نه خیلی سرد و نه خیلی داغ استفاده کنید.

همچنین مهم است که موهای خود را به طور منظم بشویید . اگر موهایتان چرب است، هر روز هم آن را بشویید.

از دستکاری های مکرر پوست خودداری کنید و از مالش و لمس ضایعات پوستی خودداری کنید. فشردن، نیشگون گرفتن یا ترکیدن جوش ها می تواند منجر به زخم یا لکه های تیره شود.

به آرامی اصلاح کنید : از تیغ های برقی و ایمنی استفاده کنید تا بفهمید کدام راحت تر است. اگر از تیغ ایمنی استفاده می کنید، قبل از استفاده از کرم اصلاح، از تیز بودن تیغه آن اطمینان حاصل کنید و موها را با آب و صابون به خوبی نرم کنید. به آرامی و فقط در مواقع لزوم اصلاح کنید تا خطر جوش زدن کاهش یابد.

اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور خورشید : بسیاری از داروهایی که برای درمان آکنه استفاده می‌شوند، حساسیت به قرار گرفتن در معرض آفتاب را افزایش می‌دهند، اگرچه قرمزی یا برنزه شدن می‌تواند جوش‌ها را بپوشاند و پوست را خشک‌تر کند. متأسفانه این مزایا موقتی هستند.

لوازم آرایشی خود را با دقت انتخاب کنید : در طول درمان آکنه، ممکن است مجبور شوید برخی از لوازم آرایشی معمول خود را تغییر دهید. تمامی لوازم آرایشی و محصولات پوستی باید فاقد چربی باشند. محصولاتی را انتخاب کنید که دارای برچسب غیر کومدون زا هستند (یعنی برای مسدود شدن منافذ مفید نیستند). با این حال، در برخی از موضوعات، حتی این محصولات می توانند آکنه را بدتر کنند، به طوری که توصیه می شود از تعداد بیش از حد محصولات استفاده نکنید. در هفته اول درمان، استفاده از کرم پودر به طور یکنواخت دشوار است زیرا ممکن است پوست قرمز یا پوسته پوسته شود، به خصوص اگر از ترتینوئین موضعی یا بنزوئیل پراکسید استفاده شود. آرایش را همیشه باید عصرها قبل از رفتن به رختخواب پاک کنید.

مرتبط:

پاک کننده طبیعی جای جوش که باید بشناسید!

نور خورشید: اثرات نور خورشید و اشعه ماوراء بنفش بر روی پوست

درمان های طبیعی برای آکنه

آکنه یک بیماری پوستی شایع است که با ظاهر شدن یک سری بثورات به نام جوش ظاهر می شود . جوش ها زمانی ایجاد می شوند که فولیکول های مو زیر پوست مسدود می شوند. بیشتر درصورت،گردن،قفسه سینه و شانه ها   مشاهده میشود.

هر کسی می تواند ضایعات آکنه داشته باشد، اگرچه این ضایعات در بین نوجوانان و جوانان شایع تر است (حدود 80٪ از افراد بین 11 تا 30 سال، به ویژه در زنان 14-17 ساله و مردان بین 16-19 سال را تحت تاثیر قرار می دهد).

این یک بیماری خطرناک نیست، اما می تواند عامل ایجاد زخم های بدخیم و عمیق در جدی ترین اشکال باشد.

علل دقیق مشخص نیست. احتمالاً تغییرات هورمونی مانند بلوغ و بارداری موثر است، اما در واقع دلایل این اختلال منشأ بسیاری از افسانه ها است: شکلات و غذاهای چرب اغلب متهم می شوند، حتی اگر شواهد کمی وجود داشته باشد که غذاها بر روی آنها تأثیر دارند.

یکی دیگر از افسانه های رایج این است که کثیفی پوست است که باعث آکنه می شود. در حقیقت، جوش‌های سرسیاه  ناشی از رعایت بهداشت بد نیستند.

استرس باعث آکنه نمی شود، اگرچه می تواند آن را بدتر کند .

اگر از آکنه رنج می برید توصیه می شود:

پوست را به آرامی تمیز کنید.

سعی کنید به پوست دست نزنید.

از آفتاب دوری کنید.

برای تنظیم درمانی که شامل داروها و کرم ها می شود، با یک متخصص پوست تماس بگیرید.

در نهایت، به یاد داشته باشید که فشردن جوش‌ها نه تنها برای تکامل آن اثر معکوس دارد، بلکه خطر ایجاد زخم‌های دائمی را افزایش می‌دهد.

علت

آکنه به عنوان بیماری واحدهای پیلوسباسه در نظر گرفته می شود. واحدهای پیلوسباسه که در سراسر بدن پراکنده شده اند از یک غده چربی متصل به یک کانال (فولیکول)، حاوی یک مو تشکیل شده است. این واحدها به خصوص در صورت، قسمت فوقانی پشت و سینه زیاد هستند. غدد چربی یک ماده روغنی (سبوم) تولید می کنند که در شرایط عادی از طریق دهانه فولیکول (منافذ) به سطح پوست می رسد. دیواره فولیکول با سلول هایی به نام کراتینوسیت پوشیده شده است.

مو، سبوم و کراتینوسیت‌هایی که کانال باریک فولیکولی را پر می‌کنند می‌توانند در واقع یک پلاگ تشکیل دهند که نشانه اولیه آکنه است. پلاگین از رسیدن سبوم به سطح پوست از طریق منافذ جلوگیری می کند. مخلوط چربی و سلول‌ها تکثیر باکتری‌ها را در داخل فولیکول مسدود شده تسهیل می‌کند.

این باکتری ها مواد شیمیایی و آنزیم هایی تولید می کنند که با نامیدن لکوسیت های خون ، یک فرآیند التهابی را فعال می کنند . التهاب نوعی واکنش بافتی به بیماری یا ضربه است که با چهار علامت مشخص می شود:

تورم،

سرخی،

حرارت

و درد

هنگامی که دیواره های فولیکول مسدود شده پاره می شود، محتویات آن (سبم، بقایای سلولی و باکتری ها) به پوست اطراف نشت می کند و باعث ایجاد جوش می شود.

عوامل خطر و مستعد کننده

اگرچه علل اصلی آکنه به طور دقیق شناخته نشده است، فرضیه ها مربوط به ترکیب احتمالی و تعامل عوامل مختلف است.

افزایش سطح آندروژن ها (هورمون های مردانه، از جمله تستوسترون ) یک تغییر رایج است که در هر دو جنس در دوران بلوغ رخ می دهد و می تواند باعث بزرگ شدن غدد چربی و در نتیجه افزایش تولید سبوم شود .

تغییرات هورمونی مرتبط با بارداری، شروع یا توقف دارو ( قرص ) درمان ضد بارداری نیز می تواند باعث آکنه شود.

جنبه ژنتیکی به نوبه خود می تواند نقش مهمی در پیدایش این اختلال ایفا کند: جامعه علمی معتقد است که تمایل به آکنه می تواند از والدین به ارث برسد. به عنوان مثال، برخی تحقیقات نشان می دهد که بسیاری از پسران مدرسه ای مبتلا به آکنه، سابقه خانوادگی آکنه دارند.

برخی از داروها، مانند آندروژن ها و لیتیوم، به عنوان اثرات مثبت آکنه شناخته شده اند. لوازم آرایشی چرب می تواند سلول های فولیکولی را تغییر داده و آنها را چسبناک کند و به شکل گیری شاخه ها کمک کند.

از جمله عواملی که می تواند باعث تشدید آکنه شود (یعنی نمی تواند ظاهر آن را ایجاد کند، اما در بدتر شدن آن تأثیر می گذارد) نیز ذکر می کنیم:

تغییرات هورمونی در زنان نوجوان و بالغ در 2 تا 7 روز قبل از شروع چرخه قاعدگی ،

روغن موجود در محصولات پوستی (مرطوب کننده ها یا لوازم آرایشی) یا در محیط کار (به عنوان مثال، آشپزخانه یک مغازه چیپس فروشی)،

فشار وارد شده توسط کلاه ایمنی یا تجهیزات ورزشی، کوله پشتی، گردن تنگ یا لباس های ورزشی تنگ،

محرک های محیطی مانند آلودگی و رطوبت بالا،

دستکاری جوش ها (مانند عادت به بیرون زدن آنها)،

اسکراب پوست،

استرس .

شکلات و غذاهای چرب اغلب سرزنش می شوند، اگرچه شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد هر نوع غذا بر منشاء و سیر آکنه در اکثر افراد تأثیر می گذارد.

یکی دیگر از افسانه های رایج این است که کثیفی پوست است که باعث آکنه می شود. در حقیقت، جوش های سرسیاه یا سایر تظاهرات آکنه از رعایت بهداشت بد ناشی نمی شوند.

استرس باعث آکنه نمی شود، اما مشاهده شده است که در افرادی که از آن رنج می برند، می تواند آنها را بدتر کند.

نه فعالیت جنسی و نه خودارضایی باعث بدتر شدن آکنه نمی شود.

آکنه مسری نیست.

افراد در معرض خطر آکنه

همه اقوام و همه سنین مستعد ابتلا به آکنه هستند، اما در نوجوانان و جوانان بیشتر شایع است.

بین سنین 11 تا 30 سال تخمین زده می شود که برخی از تظاهرات آکنه 80 درصد افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. در بیشتر موارد، به مرور زمان خود به خود برطرف می شود و در حدود 30 سالگی ناپدید می شود. با این حال، گاهی اوقات مشکلات پوستی ممکن است حتی در دهه 40 و 50 زندگی ادامه یابد.

زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز اغلب مشکلات پوستی چرب و آکنه را تجربه می کنند.

علائم

مبتلایان به آکنه اغلب ضایعات مختلفی دارند.

ضایعه زمینه ای که کومدو نامیده می شود، به سادگی یک فولیکول موی بزرگ و مسدود شده است.

اگر کومدون در زیر پوست باقی بماند، به عنوان کومدون بسته تعریف می شود و یک نقطه سفید (تسکین) ایجاد می کند.

اگر به سطح پوست برسد و باز شود به آن کومدو باز یا به دلیل ظاهر آن جوش سر سیاه می گویند. رنگ سیاه به دلیل تغییر در سبوم پس از قرار گرفتن در معرض هوا است. به خاک بستگی ندارد. هم جوش های سرسفید و هم جوش های سر سیاه می توانند برای مدت طولانی باقی بمانند.

صدمات آزاردهنده تری ممکن است رخ دهد:

پاپول ها ضایعات التهابی که معمولاً به صورت برجستگی های صورتی کوچک روی پوست ظاهر می شوند که گاهی اوقات در لمس دردناک هستند.

پوسچول . پاپول ها با ضایعات سفید یا زرد پر از چرک پوشانده می شوند که گاهی اوقات در پایه قرمز هستند.

ندول ها . تشکیلات جامد، بزرگ و دردناک، در عمق پوست قرار دارند.

کیست . ضایعات عمیق، دردناک و پر از چرک که می توانند تبدیل به اسکار شوند.

عوارض

ترسناک ترین عارضه آکنه جای زخم است. هر شکلی از ضایعه آکنه می‌تواند به یک علامت دائمی تبدیل شود، اما زمانی که تظاهرات جدی‌تر (ندول‌ها و کیست‌ها) ترکیده و به پوست اطراف آسیب می‌رسانند، احتمال بیشتری دارد.

جای زخم نیز می‌تواند در نتیجه له کردن و فشردن جوش‌ها ایجاد شود، دلیل دیگری است که این عمل مطلقاً توصیه نمی‌شود.

درمان معمولاً شامل استفاده از جراحی است.

یکی دیگر از پیامدهای مهم مرتبط با وجود آکنه که اغلب دست کم گرفته می شود، بروز احتمالی افسردگی است که به دلیل احساس اضطراب و استرسی است که فرد مورد نظر، اغلب یک نوجوان، در سطح اجتماعی ایجاد می کند.

درمان و راه حل

آکنه اغلب توسط یک متخصص پوست، یک پزشک متخصص در مشکلات پوستی درمان می شود. متخصص پوست انواع آکنه ها، به خصوص موارد شدید را درمان می کند. افرادی که آکنه کمتری دارند می توانند توسط متخصص اطفال، متخصص داخلی یا پزشک خانواده درمان شوند.

متأسفانه، آکنه نمی تواند به طور قطعی درمان شود، بنابراین اهداف درمان اساساً چهار است:

التیام جراحات موجود،

انسداد ضایعات جدید،

پیشگیری از اسکار

و مهار استرس و ناراحتی روحی ناشی از بیماری.

معمولاً این اختلال در سنین 20 تا 30 سالگی ناپدید می شود، اگرچه متأسفانه حدود 5 درصد از زنان و 1 درصد از مردان نیز ممکن است بعداً از آن رنج ببرند.

هدف از درمان دارویی کاهش بسیاری از مشکلاتی است که در ایجاد آکنه نقش دارند:

تجمع غیر طبیعی سلولی در فولیکول ها،

افزایش تولید سبوم،

باکتری ها،

التهاب

بسته به شدت مشکل، پزشک ممکن است یکی از بسیاری از داروهای بدون نسخه و/یا تجویزی را توصیه کند.

موضعی (برای قرار دادن روی پوست)

یا نیاز به مصرف خوراکی (از راه دهان) دارند.

درمان ممکن است نیاز به مصرف چندین داروی موضعی یا داروهای خوراکی همراه با داروهای موضعی داشته باشد.

آکنه خفیف

در صورت وجود تظاهرات خفیف، معمولاً محصولات موضعی بدون نسخه یا نسخه ای توصیه می شود. یک داروی موضعی مستقیماً روی ضایعات یا کل ناحیه آسیب دیده پوست اعمال می شود.

داروهای موضعی بدون نسخه که برای آکنه خفیف استفاده می شوند، متعدد هستند و مکانیسم های اثر متفاوتی دارند. رایج ترین آنها عبارتند از:

بنزوئیل پراکسید. P.acnes را از بین می برد و همچنین می تواند تولید سبوم را کاهش دهد.

رزورسینول می تواند به از بین بردن جوش های سر سیاه و سر سفید کمک کند.

اسید سالیسیلیک. می تواند به از بین بردن جوش های سر سیاه و سر سفید کمک کند. همچنین به کاهش گرفتگی سلول های فولیکول های مو کمک می کند.

گوگرد. می تواند به از بین بردن جوش های سر سیاه و سر سفید کمک کند، به دلیل بوی بد به تدریج کنار گذاشته شده است.

داروهای موضعی بدون نسخه به شکل ژل، لوسیون، کرم، صابون یا پد در دسترس هستند. در برخی از افراد، محصولات بدون نسخه می توانند عوارض جانبی مانند تحریک، قرمزی یا سوزش پوست ایجاد کنند. این علائم معمولاً با ادامه درمان بهبود می یابند یا ناپدید می شوند. با این حال، باید عوارض جانبی طولانی یا جدی را به پزشک خود گزارش دهید.

داروهای موضعی زمانی که به طور منظم استفاده می شوند تا حدودی در درمان آکنه اثربخشی دارند، اما ممکن است تا 8 هفته طول بکشد تا بهبودی حاصل شود.

آکنه متوسط ​​تا شدید

افراد مبتلا به آکنه متوسط ​​تا شدید را می توان با داروهای تجویزی موضعی یا خوراکی، به تنهایی یا ترکیبی درمان کرد.

مرتبط ها:

آنتی اکسیدان ها در محافظت از نور، آیا واقعا کار می کنند؟

محصولات خورشیدی: چیستی، انواع و ویژگی ها

اگر از آکنه رنج می برید چه (نباید) بخورید! جوش و رژیم غذایی ایده آل

ببینید که شکلات اوضاع را بدتر می کند!

گوشت های آماده برای پوست مضر هستند!

من به شما توصیه می کنم اگر می خواهید آکنه بهبود یابد، پنیر را کنار بگذارید!

و غیره اما زمانی که با این سوال مواجه می شوید که "آیا تغذیه به هر طریقی بر ایجاد آکنه تاثیر می گذارد؟" اغلب پاسخ‌ها - حتی از سوی کارشناسان - متنوع‌ترین و متفاوت‌ترین پاسخ‌ها هستند.

فراتر از بی میلی به حذف یک یا چند غذا که واقعا نمی خواهید بدون آن ها انجام دهید، در این اظهارات چه چیزی صادق است؟

حال، اگر شما یکی از کسانی هستید که مطلقاً تمایلی به ایجاد هیچ تغییری در رژیم غذایی ندارید، ادامه دهید. از طرف دیگر، اگر مایل به ریسک هستید - یا حداقل به انتخاب های غذایی خود، هر چه که هستند، آگاهانه ادامه دهید - پس به خواندن ادامه دهید.

در این مقاله، با نگاهی دقیق به متون علمی گذشته و اخیر، به بررسی موضوع تغذیه-آکنه بپردازیم تا بفهمیم تا چه حد تغذیه در آن دخیل است و مهمتر از همه چه انتخاب هایی می توان از نظر تغذیه ای انجام داد. کمک به درمان ها، جلوگیری از بروز مجدد و تسریع روند بهبودی .

تغذیه و آکنه: گذشته و حال

از اواخر دهه 1800 تا اوایل دهه 1900، تغذیه جزء جدایی ناپذیر درمان آکنه محسوب می شد، به طوری که در متون پوست، در کنار درمان های دارویی، همیشه توصیه های غذایی وجود داشت: به عنوان مثال، حتی بدون دانش به دست آمده در دوره اخیر، ارتباط احتمالی بین آکنه و غذاهای شیرین و بین آکنه و مصرف زیاد شیر قبلاً مشکوک بود.

از دهه 60 قرن گذشته بود که همبستگی بین آکنه و رژیم غذایی دستخوش اجماع شدید شد: به نظر می رسد این به دلیل چند مطالعه ضعیف (بدون گروه کنترل یا مقایسه غذاهایی بود که خیلی شبیه به یکدیگر) که علیرغم محدودیت های آشکار، آنها را به عنوان مرجع در نظر گرفت و "نشان داد" که هیچ ارتباطی بین برخی از غذاهایی که به طور سنتی در ایجاد آکنه سرزنش می شوند و خود آسیب شناسی وجود ندارد. این کافی بود تا این ایده در بین متخصصان پوست منتشر شود که تأثیر رژیم غذایی بر ایجاد آکنه چندان قابل توجه نیست. در کتاب‌های درسی، هر اشاره‌ای به تغذیه ناپدید شد که در واقع به عنوان یک باور قدیمی و «ضد علمی» تلقی شد.

اما مطالعات اخیر برخی از فرضیه‌های قدیمی را در مورد ارتباط بین غذا و آکنه تأیید کرده‌اند: از سوی دیگر، در عصری مانند عصر حاضر که در آن مزایای تغذیه صحیح از نظر حفظ سلامت و پیشگیری از بسیاری از آسیب شناسی های مزمن به طور گسترده توسط تحقیقات علمی نشان داده شده است، به سختی می توان استدلال کرد که تغذیه نمی تواند هیچ نقشی در پاتوژنز آکنه داشته باشد . به ویژه از آنجایی که از نقطه نظر به اصطلاح اپیدمیولوژیک (یعنی با توجه به جمعیت های مختلف جهان)، کاملاً مشهود به نظر می رسد که بروز آکنه در کشورهای غربی به طور قابل توجهی بیشتر از کشورهای شرقی (یا در هر صورت کمتر غربی) است. ) آنهایی که - به طور تصادفی - رژیم غذایی بسیار کمتر غنی استچربی های اشباع شده و قندها ، مقصر اصلی پاتوژنز آکنه هستند.

بحث بین تغذیه و آکنه هنوز ادامه دارد و اگر هنوز پاسخ های واضحی وجود نداشته باشد، از نقطه نظر تحقیقات کارهای زیادی انجام شده است که نتایج بسیار جالبی به همراه داشته است.

آکنه و غذا: "مقصران"

شکلات، گوشت‌های پخته‌شده، شیر و محصولات لبنی به‌طور دوره‌ای خود را در حوضخانه می‌بینند، اگر نه برای شروع، حداقل برای بدتر شدن آکنه و پدیده‌های تحریک‌کننده مرتبط با آن.

به طور خاص، با توجه به بررسی ادبیات علمی مربوط به مطالعات منتشر شده از سال 2009 تا 2020، غذاهایی که به طور بالقوه مسئول ایجاد آکنه در نظر گرفته می شوند عبارتند از

غذاهای با شاخص گلیسمی بالا

شکر و به طور کلی شیرینی جات

نوشیدنی های شیرین

محصولات آرد از آردهای تصفیه شده (نان، ماکارونی، برنج، ... تصفیه شده، یعنی نه سبوس دار)

کراکر

سیب زمینیها

شیر و مشتقات

غذاهای حاوی چربی اشباع شده

مشتقات حیوانی

روغن نارگیل

غذاهای فوق فرآوری شده (غذاهای با منشاء صنعتی و فوق فرآوری شده، تنقلات و …)

شکلات (اما این موضوع هنوز در مورد این غذا بحث برانگیز است)

غذاهایی که در عوض محافظت کننده هستند

میوه

سبزیجات

اسیدهای چرب غیر اشباع (مانند امگا 3 که به عنوان مثال در ماهی، دانه کتان و گردو وجود دارد)

میوه ها و سبزیجات، به ویژه، به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی، نقش محافظتی در برابر آکنه دارند. در این راستا، مطالعات متعدد نشان می دهد که رژیم غذایی مدیترانه ای کلاسیک ، سرشار از میوه، سبزیجات و حبوبات و کم گوشت، پنیر و گوشت های پخته شده، بهترین سلاح غذایی برای جلوگیری از بروز آکنه و عوارض آن خواهد بود.

کربوهیدرات های تصفیه شده، قندهای ساده و شاخص گلیسمی

اثرات یک رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات های تصفیه شده با شاخص گلیسمی بالا (قندهای ساده، آرد سفید) بر روی آکنه توسط مطالعات علمی متعددی که در مقایسه با دارونما نیز انجام شده است، به خوبی ثبت شده است.

مکانیسم عمل این غذاها از طریق فعال شدن فاکتور رشد IGF-1 (فاکتور رشد انسولین) است که به نوبه خود قادر به ایجاد

افزایش بیش از حد کراتینوسیت ها

افزایش تولید هورمون های آندروژن (در نتیجه افزایش تولید سبوم ).

از سوی دیگر، رژیم غذایی کم مواد غذایی با شاخص گلیسمی بالا، به عنوان مثال برای نان و پاستا سبوس دار، اثر محافظتی نشان می دهد و افزایش IGF و در نتیجه ایجاد آکنه را محدود می کند.

برای مدت طولانی تصور می شد که آندروژن ها عمدتاً مسئول شروع آکنه هستند: در واقع، ظاهر در دوران بلوغ، همراه با تغییرات هورمونی، این ارتباط را نشان می دهد. با این حال، اگر این درست باشد که سطح آندروژن در دوران بلوغ افزایش می‌یابد، به همان اندازه درست است که برای دهه‌های بعد بالا می‌ماند، در حالی که خوشبختانه آکنه در بیشتر موارد پسرفت می‌کند. خب، این آندروژن‌ها نیستند که پس از بلوغ کاهش می‌یابند، بلکه IGF-1، یک عامل ضروری برای رشد هر فرد است، اما پس از پایان رشد، از نظر فیزیولوژیکی کاهش می‌یابد.

اولین شواهد در این معنا در سال 1999 توسط دو محقق، Deplewski و Rosenfield شرح داده شد: آنها مشاهده کردند که چگونه افراد مبتلا به سندرم لارون - یک بیماری اتوزومال مغلوب که با کمبود فاکتور IGF-1 مشخص می شود - هرگز دچار آکنه (و حتی دیابت و دیابت نشدند ) سایر آسیب شناسی های مشخصه تمدن غرب، که امروزه به افزایش سطح انسولین و IGF-1 مرتبط هستند. بیماران مبتلا به سندرم لارون باید برای جلوگیری از کوتولگی و عقب ماندگی رشد، حداقل در تمام دوران بلوغ، IGF-1 تجویز کنند: با این حال، تجویز سطوح بالای این فاکتور رشد اغلب باعث شروع آکنه می شود.

شیر، محصولات لبنی و مشتقات

نقش شیر و فرآورده های لبنی در پاتوژنز آکنه موضوع مطالعات متعددی بوده است: جدیدترین آنها در واقع نتایج مطالعات قبلی را تایید می کند و نقش موثر مصرف مشتقات شیر ​​را در ایجاد آکنه برجسته می کند. به طور خاص، منطقه آستانه مربوط به مصرف شیر و محصولات لبنی بیش از 3 بار در هفته است: بالاتر از این مقدار، اثر "تقویت کننده" بر ضایعات آکنه ای مشهود خواهد بود.

همچنین در این پرونده به نظر می رسد متهم اصلی IGF باشد: شیر، با وجود اینکه غذایی با شاخص گلیسمی پایین است، می تواند سطح قند خون و انسولین - و در نتیجه IGF را افزایش دهد. بر اساس برخی مطالعات اپیدمیولوژیک، مصرف شیر در مقایسه با عدم مصرف، سطح IGF-1 پلاسما را 20 تا 30 درصد افزایش می دهد.

اجزای شیر مسئول این عمل استروئیدها، آلفا-لاکتالبومین ها، هورمون های محرک IGF هستند. از سوی دیگر، به نظر نمی‌رسد که جزء لیپیدی هیچ تأثیری در این جهت داشته باشد (همانطور که با این واقعیت نشان می‌دهد که تأثیر افزایش IGF با شیر بدون چربی نیز رخ می‌دهد).

علاوه بر IGF، عامل دیگری در پاتوژنز آکنه دخیل است، کمپلکس mTORC-1 (هدف پستانداران کمپلکس راپامایسین 1) که در داخل سلول به عنوان تنظیم کننده سنتز پروتئین و لیپید و همچنین رشد و تکثیر سیار عمل می کند. اساساً توسط دو عامل فعال می شود:

وجود سیگنال های رشد (انسولین و IGF)

فراهمی زیستی آمینو اسیدهای شاخه دار

شیر بر روی هر دو مکانیسم فعال سازی عمل می کند:

از یک طرف، همانطور که قبلا ذکر شد، باعث افزایش انسولین و IGF می شود.

از سوی دیگر، به لطف محتوای بالای لوسین - فعال کننده اصلی آمینو اسید زنجیره شاخه دار mTORC، فعالیت mTORC را تحریک می کند.

شیر گاو حاوی لوسین بیشتری نسبت به سایر غذاهای با منشاء حیوانی و سه برابر شیر انسان است. این تعجب آور نیست: شیر گاو برای رشد گوساله "طراحی شده" است که 40 برابر سریعتر از نوزاد انسان رشد می کند. با این حال، مصرف شیر گاو در سال های اولیه زندگی انسان، زمانی که بدن به شدت و به سرعت در حال رشد است، ممکن است مشکل بزرگی ایجاد نکند.

از سوی دیگر، مصرف بیش از حد در نوجوانی و بزرگسالی می تواند عامل خطری برای ایجاد آسیب شناسی های متعدد باشد. طبق یک مطالعه اخیر [8]، شیر نه تنها یک غذا است، بلکه نشان دهنده یک سیستم سیگنالینگ هورمونی پیچیده است که می تواند عامل mTORC را فعال کند، که به نوبه خود می تواند باعث ایجاد بیماری هایی مانند آکنه، دیابت نوع 2، چاقی ، متابولیک شود . بیماری ، بیماری های عصبی، سرطان سینه و پروستات ؛ تحریک خیلی زودهنگام mTORC نیز با شروع زودرس قاعدگی در دختران قبل از بلوغ مرتبط است.

شیر تنها غذایی نیست که می‌تواند سطح mTORC را به‌طور خطرناکی افزایش دهد: تخم‌مرغ، گوشت و مشتقات آن، محصولات لبنی، غذاهای ناسالم (غذای ناسالم، متشکل از غذاهای سرخ‌شده، چرب، فست فود با مواد نامتعادل، غذاهای غنی از چربی‌های اشباع‌شده) عمل می‌کنند. در واقع در همین راستا از سوی دیگر، رژیم غذایی که فعالیت آنزیم mTORC را سرکوب یا در هر صورت محدود می کند، مانند رژیم مدیترانه ای یا در هر صورت همه رژیم هایی که محتوای گیاهی و حیوانی بالایی دارند، تأثیر مثبتی در پیشگیری از آکنه دارد. و آسیب شناسی های ذکر شده

شکلات

شکلات در رابطه با همبستگی با آکنه ثروت های متفاوتی دارد: در واقع، بسیاری از مطالعات تایید می کنند که مصرف بیش از حد آن می تواند ضایعات آکنه را تشدید کند. با این حال، با توجه به اینکه کاکائو خود حاوی اسید اولئیک و فلاونوئیدها با اثر محافظتی شناخته شده است، مشخص نیست که کدام جزء یا اجزاء مسئول این اثر هستند. احتمالاً این عمل نه به دلیل کاکائو بلکه به دلیل محتوای قند و شیر است : نتیجه تأثیر منفی کمتری از شکلات تلخ نسبت به شکلات شیری خواهد داشت، اما نتایج مطالعات از این نظر هنوز متناقض است.

دیگر

برای کامل‌تر شدن، ما برخی دیگر از غذاهای مورد مطالعه را به‌عنوان مسئول احتمالی بدتر شدن آکنه گزارش می‌کنیم:

تخم مرغ

نوشابه ها و نوشابه های مبتنی بر کولا

غذاهای شور

مطالعات بر روی این غذاها هنوز تا حدودی کم است و اجازه نمی دهد که از هر نوع نتیجه گیری شود، اما نقش آنها در همه گیری بیماری های قلبی متابولیک در کشورهای غربی بی چون و چرا است.

کدام رژیم را رعایت کنیم؟

علیرغم جنبه هایی که هنوز مشخص نشده است، بر اساس آنچه که امروزه می دانیم، منطقی به نظر می رسد که اتخاذ یک رژیم غذایی مبتنی بر مدل مدیترانه ای، یعنی غنی از میوه و سبزیجات، غذاهای ساده و کامل، حبوبات و کم حیوانی را توصیه کنیم.

عادت به یک رژیم غذایی پایدار برای زندگی و با اثرات محافظتی اثبات شده (و در این مورد بی چون و چرا) در برابر بیماری های متابولیک قلبی و سرطان را ترویج می کند.

مرتبط ها:

به همین راحتی ضد آفتاب درست کنید!

چگونه لکه های تیره صورت را از بین ببریم

جوش های روی صورت و زیر پوست: کرم ها و سایر راه های رفع آنها

آکنه با ظهور یک سری بثورات پوستی که معمولاً به آنها جوش می گویند ظاهر می شود.

جوش ها عمدتاً روی صورت،گردن،قفسه سینه و شانه ها ظاهر میشوند.

این شایع ترین اختلال پوستی است، و در حالی که تهدیدی برای سلامتی شما نیست، آکنه شدید می تواند چهره شما را تغییر شکل دهد و باعث ایجاد اسکار دائمی شود .

علل این اختلال منشأ بسیاری از افسانه ها است: برخی از افراد بثورات را به غذاهای خاصی نسبت می دهند، در حالی که برخی دیگر فکر می کنند که علت آن کثیفی پوست است. در واقع شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد این عوامل در آکنه اکثر افراد نقش دارند.

همه اقوام و همه سنین مستعد ابتلا به آکنه هستند. بین سنین 11 تا 30 سال، از هر 5 نفر، 4 نفر به نوعی آکنه مبتلا هستند. در نوجوانان و جوانان شایع تر است. در حالی که آکنه به طور کلی خطری برای سلامتی ندارد، آکنه می تواند آزاردهنده باشد و زخم های دائمی به جا بگذارد. خوشبختانه، در بیشتر افراد پس از 30 سالگی به خودی خود از بین می رود.

جوش زدن یا نه؟

همه متخصصان پوست در بیان اینکه جوش ها را نباید فشار داد یا فشار داد موافق هستند ، زیرا:

ممکن است ذرات موجود در منافذ حتی عمیق‌تر به فولیکول فشار داده شود و باعث پارگی آن و نشت تمام مواد آلوده به درم، لایه زیرین پوست شود.

ممکن است تنها چند ساعت بعد جوش دیگری در کنار اولین جوش ظاهر شود.

خطر اسکار و لک های دائمی را افزایش می دهد،

ممکن است یک توده یا کیست کوچک به جای جوش فشرده ایجاد شود.

با این حال، در برخی موارد انتخاب شده، ممکن است انجام  مراحل پاکسازی صورت در مراکز زیبایی تخصصی یا توسط متخصص پوست انجام شود. در این موارد جوش در واقع فشرده می شود، اما

با ابزار حرفه ای که مانع از رانده شدن مواد چرکی به عمق می شود

پس از قرار گرفتن صورت در معرض بخار برای باز کردن منافذ.

بیایید برخی از افسانه ها را کنار بگذاریم

آکنه با خوردن غذاهای چرب مانند چیپس یا شکلات ایجاد نمی شود.

شستن پوست مانع از ظاهر شدن آکنه نمی شود، در واقع اگر بیش از حد باشد، حتی می تواند مشکل را بدتر کند. به یاد داشته باشید، بنابراین پوست خود را به طور منظم و پس از تعریق زیاد تمیز کنید، اما هرگز زمانی که خشک می‌شوید، آن را خیلی محکم نشویید.

آرایش کردن لزوما باعث ایجاد جوش نمی شود، اما انتخاب محصولات بدون روغن و شستشوی منظم صورت برای جلوگیری از بسته شدن منافذ مفید است.

استرس باعث آکنه نمی شود (اما در برخی موارد می تواند التهاب را بدتر کند).

علل

این فرآیند در غدد چربی پوست شروع می شود. سبوم یا ماده روغنی تولید شده توسط آنها، از کانالی به نام فولیکول که حاوی یک مو نیز می باشد، جریان می یابد . سبوم از طریق دهانه فولیکول (منافذ) به سطح پوست تخلیه می شود.

مو، سبوم و سلول های پوششی فولیکول می توانند منافذ را مسدود کنند و از رسیدن سبوم به سطح جلوگیری کنند. این مخلوط از چربی و سلول‌ها تکثیر باکتری‌ها را که مستعمره‌کننده‌های همیشگی پوست هستند، در داخل فولیکول تسهیل می‌کند. سیستم دفاعی بدن به باکتری ها واکنش نشان می دهد و باعث ایجاد یک فرآیند التهابی در ناحیه می شود.

اگر فولیکول مسدود شده زیر پوست باشد، یک برجستگی سفید کوچک به نام سر سفید ایجاد می شود . اگر به سطح پوست برسد و باز شود به آن جوش سر سیاه می گویند. کثیفی هیچ ربطی به آن ندارد: چربی روی سطح پوست سیاه می شود زیرا در معرض هوا قرار می گیرد. هم جوش های سرسفید و هم جوش های سر سیاه می توانند برای مدت طولانی باقی بمانند. با گذشت زمان، دیواره فولیکول مسدود شده ممکن است پاره شود و در نتیجه یک جوش یا جوش کوچک ایجاد شود.

یکی از عوامل مهم ایجاد آکنه، افزایش برخی هورمون ها در دوران بلوغ است. این هورمون ها باعث بزرگ شدن غدد چربی و افزایش تولید سبوم می شوند. تغییرات هورمونی مرتبط با بارداری، شروع یا توقف دارو ( قرص ) درمان ضد بارداری نیز می تواند باعث آکنه شود.

داده های علمی نشان می دهد که یک سابقه خانوادگی خاص در مورد تمایل به ایجاد آکنه وجود دارد، بنابراین آرایش ژنتیکی نیز نقش مهمی ایفا می کند.

استرس باعث ایجاد آکنه نمی شود، اما مشاهده شده است که در افرادی که از آن رنج می برند، می تواند باعث تشدید آن شود.

حتی برخی از داروها می توانند از ایجاد آکنه ( کورتیزون ، لیتیوم، ضد تشنج ها، باربیتورات ها، ...) و همچنین محصولات آرایشی چرب که می توانند سلول های فولیکولی را تغییر داده و آنها را چسبناک تر کرده و به شکل گیری پلاگ ها کمک کنند، کمک کنند. اگر آکنه دارید، سعی کنید از لوازم آرایشی بدون چربی استفاده کنید. محصولاتی را انتخاب کنید که دارای برچسب غیر کومدون زا هستند (یعنی برای مسدود شدن منافذ مفید نیستند).

کومدون (سفید یا سر سیاه) یا پاپول. جوش سرسیاه نمایانگر ضایعه اصلی، یعنی منافذ مسدود شده است. اگر انسداد زیر جلدی باقی بماند، به عنوان یک کومدون بسته تعریف می شود. یک نقطه سفید (تسکین) تشکیل می دهد. جوش سرسیاه جوشی است که به سمت بیرون باز می شود و سپس به صورت جوش سرسیاه روی پوست ظاهر می شود. رنگ به دلیل کثیفی نیست بلکه به دلیل واکنش بین هوا و چربی اضافی است.

پوسچول یا جوش. آنها فوران های آکنه ای هستند که حاوی چرک هستند. آنها در پایه قرمز هستند.

ندول ها. اینها جدی ترین تظاهرات آکنه هستند. گره ها در عمق پوست فرو می روند و می توانند باعث ایجاد زخم شوند.

کیست . مانند گره ها، این ضایعات پوستی عمیق و دردناک هستند. آنها پر از چرک هستند و می توانند باعث ایجاد زخم شوند.

راه حل ها

جوش ها را مالش ندهید و لمس نکنید. فشردن، سوزش یا نیشگون گرفتن بثورات می تواند منجر به زخم یا لکه های تیره شود.

صورت خود را دو بار در روز و همیشه پس از فعالیت بدنی شدید با یک پاک کننده ملایم بشویید .

از صابون های خشن یا مواد ساینده استفاده نکنید، زیرا می توانند وضعیت را بدتر کنند.

شستن مرتب موهایتان نیز مهم است. اگر موهایتان چرب است، هر روز هم آن را بشویید.

محصولات بدون نسخه مختلفی وجود دارند که می توانند آکنه خفیف را درمان کنند، اما ممکن است تا 8 هفته طول بکشد تا بهبودی حاصل شود. در عوض توصیه می شود در صورت بروز اشکال شدید با پزشک مشورت کنید.

قرص و آکنه

برخی از داروهای ضد بارداری خوراکی ممکن است در زنانی که فقط در دوره قاعدگی آکنه دارند، موثر باشد.

تحقیقات نشان می دهد که این داروها می توانند آکنه را با کاهش فعالیت بیش از حد غدد چربی پوست پاک کنند.

اسپیرونولاکتون

گاهی اوقات، در زنان بالغ، درمان آکنه با ترکیب داروهای ضد بارداری با داروی دیگری، اسپیرونولاکتون انجام می شود. دومی سطح هورمون های آندروژن را کاهش می دهد. آندروژن ها غدد چربی پوست را تحریک می کنند. از عوارض این دارو می توان به پریودهای نامنظم، حساس شدن سینه ها، سردرد و خستگی اشاره کرد.

بنابراین رویکردی محدود به موارد خاص است.

بهداشت ضعیف و آکنه

این یک افسانه است که بهداشت نامناسب باعث ایجاد آکنه در زنان می شود. در واقع، شستن یا شستن بیش از حد شدید پوست است که می تواند آکنه را بدتر کند. از بین بردن چربی سطحی به پیشگیری یا درمان آکنه که در واقع زیر پوست ایجاد می شود کمک نمی کند.

بهترین راه برای شستن صورت این است که آن را به آرامی دو بار در روز با پاک کننده های غیر تهاجمی انجام دهید. هنگام پاک کردن آرایش نیز حتماً با ظرافت عمل کنید که همیشه باید عصرها قبل از رفتن به رختخواب شسته شود.

استرس و آکنه

استرس باعث آکنه نمی شود، اما آکنه می تواند یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان استرس یا افسردگی باشد. در برخی موارد، تاثیرات اجتماعی و عاطفی بثورات پوستی باعث ایجاد استرس می شود. در صورت شک با پزشک خود مشورت کنید.

شکلات، غذاهای چرب و آکنه

اگرچه بسیاری از زنان شکلات یا غذاهای چرب را با آکنه مرتبط می دانند، تحقیقات علمی هیچ ارتباطی بین رژیم غذایی و آکنه پیدا نکرده است . به نظر می رسد که غذا در اکثر افراد کمترین اثر را بر روی آکنه دارد.

با این حال، یک رژیم غذایی سالم برای سلامت کلی شما مهم است.

عوامل دیگری که آکنه را بدتر می کنند

عناصر زیادی وجود دارند که می توانند آکنه را بدتر کنند، به ویژه:

لوازم آرایشی روغنی به جای محصولات غیر کومدون زا (غیر انسداد منافذ)،

روغن های برنزه و محصولات مخصوص موهای چرب، از جمله پمادها،

چرخه قاعدگی ،

دستکاری جوش،

مالش بیش از حد پوست،

برنزه ،

استرس ،

لباس هایی که پوست را مالش می دهند، مانند کلاه یا بریس

کار سرخ کردنی

پیشگیری از آکنه و جای زخم

شما می توانید با مراقبت از پوست خود از بروز آکنه و جای زخم جلوگیری کنید:

دو بار در روز (صبح و عصر) و پس از فعالیت بدنی شدید، پوست را با یک صابون ملایم یا پاک کننده تمیز کنید. از صابون های خشن یا مواد ساینده خودداری کنید. شستشوی پوست می تواند آکنه را بدتر کند. تمام صورت خود را از زیر فک تا خط مو بشویید و کاملا آبکشی کنید. با استفاده از یک پاک کننده سبک و آب، آرایش را به آرامی پاک کنید. در مورد استفاده از قابض با پزشک مشورت کنید.

موهای خود را مرتب بشویید. اگر موهایتان چرب است، هر روز هم آن را بشویید.

جوش ها را فشار ندهید یا ایجاد نکنید. آنها می توانند به زخم تبدیل شوند.

از آفتاب سوختگی خودداری کنید . بسیاری از داروهایی که برای درمان آکنه استفاده می شوند، حساسیت به قرار گرفتن در معرض نور خورشید را افزایش می دهند. اغلب این تصور اشتباه وجود دارد که آفتاب به آکنه کمک می کند زیرا آفتاب سوختگی می تواند جوش های آکنه را کمتر قابل توجه کند، اما قرار گرفتن در معرض بیش از حد نیز می تواند خطر ابتلا به سرطان و پیری زودرس پوست را افزایش دهد. در طول مدت قرار گرفتن در معرض نور خورشید، حداقل از فیلترهای SPF 15 استفاده کنید و سعی کنید تا حد امکان در سایه بمانید.

محصولات آرایشی و موی «غیر کومدون زا» یا «بدون آکنه» را انتخاب کنید. آنها موادی هستند که به طور خاص برای ایجاد آسیب طراحی نشده اند. در صورت لزوم از لوازم آرایشی بدون چربی نیز استفاده کنید.

تا حد امکان از مواد ساینده یا ایجاد اصطکاک مانند کوله پشتی و وسایل ورزشی خودداری کنید.

برای هر روش درمان آکنه با پزشک خود مشورت کنید. داروها را طبق دستور مصرف کنید. اگر آکنه شما احتمالاً به دلیل مصرف دارو به دلایل دیگر بدتر می شود، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

مرتبط ها:

آیا می شود روغن نارگیل را به عنوان ضد آفتاب استفاده کرد؟

به همین دلیل است که همیشه از ضد آفتاب استفاده می کنید!